انجمن شطرنج ایران Webview Telegram

🟡

پایگاه داده آخربازی "Endgame Tablebase"

1️⃣

بخش اول

🔵تیبل‌بیس آخربازی "Endgame Tablebase" یا "پایگاه داده آخربازی" یا به سادگی "پایگاه داده"، یک پایگاه داده رایانه‌ای است که حاوی ارزیابی‌های از پیش محاسبه شده وضعیت‌های آخربازی است. پایگاه‌های داده برای تحلیل بازی‌های تمام شده و همچنین توسط انجین‌های شطرنج برای ارزیابی وضعیت‌ها در حین بازی استفاده می‌شوند. پایگاه‌های داده معمولاً جامع هستند و تمام چیدمان‌های قانونی مجموعه خاصی از مهره‌ها روی صفحه را پوشش می‌دهند، هم برای حرکت سفید و هم برای حرکت سیاه. برای هر موقعیت، پایگاه داده نتیجه نهایی بازی (یعنی پیروزی سفید، پیروزی سیاه، یا تساوی) و تعداد حرکات لازم برای رسیدن به آن نتیجه را ثبت می‌کند، با فرض بازی کامل. از آنجایی که هر حرکت قانونی در یک وضعیت تحت پوشش، منجر به وضعیت تحت پوشش دیگری می‌شود، پایگاه داده مانند یک پیشگو عمل می‌کند که همیشه بهترین حرکت را ارائه می‌دهد.

🟢پایگاه‌های داده با استفاده از تحلیل معکوس، با شروع از وضعیت‌های مات شده و حرکت به عقب تولید می‌شوند. تا سال ۲۰۰۵، پایگاه‌های داده برای تمام وضعیت‌هایی که دارای حداکثر شش مهره، از جمله دو شاه، بودند ایجاد شده بود. تا آگوست ۲۰۱۲، پایگاه‌های داده تقریباً هر وضعیت با حداکثر هفت مهره را حل کرده بودند، با حذف برخی زیرمجموعه‌ها به دلیل ساده بودن فرضی آنها؛ این وضعیت‌های حذف شده تا آگوست ۲۰۱۸ گنجانده شدند. تا سال ۲۰۲۵، کار برای حل تمام وضعیت‌های هشت مهره‌ای همچنان ادامه دارد.

🟡پایگاه‌های داده به طور عمیقی درک جامعه شطرنج از تئوری آخربازی را پیشرفت داده‌اند. برخی وضعیت‌هایی که انسان‌ها به عنوان تساوی تحلیل کرده بودند، ثابت شد که قابل بردن هستند؛ در برخی موارد، تحلیل پایگاه داده ماتی در بیش از پانصد حرکت پیدا کرد، بسیار فراتر از توانایی انسان‌ها، و فراتر از قابلیت کامپیوتر در حین بازی. این باعث شد قانون پنجاه حرکت مورد سؤال قرار گیرد، زیرا بسیاری از وضعیت‌ها کشف شدند که برای یک طرف برنده بودند اما به دلیل این قانون در طول بازی به تساوی می‌انجامیدند. در ابتدا، برخی استثنائات برای قانون پنجاه حرکت معرفی شد، اما وقتی موارد شدیدتری بعداً کشف شدند، این استثنائات حذف شدند. پایگاه‌های داده همچنین تألیف بررسی‌های آخربازی را تسهیل می‌کنند.

🔴در حالی که پایگاه‌های داده آخربازی برای بازی‌های تخته‌ای دیگر، مانند چکرز، نه مرد موریس، و برخی از نسخه‌های شطرنج نیز وجود دارند، اصطلاح پایگاه داده آخربازی معمولاً فرض می‌شود که به پایگاه‌های داده شطرنج اشاره دارد.

📁

پیشینه

🟣صرف نظر از محدودیت‌های فیزیکی سخت‌افزار کامپیوتر، اصولاً حل هر بازی در شرایطی که وضعیت کامل آن مشخص باشد و هیچ شانس تصادفی وجود نداشته باشد، امکان‌پذیر است. راه‌حل‌های قوی، یعنی الگوریتم‌هایی که می‌توانند بازی کامل را از هر وضعیتی تولید کنند، برای برخی بازی‌های ساده مانند دوز (که با بازی کامل به تساوی می‌انجامد) و چهار در یک ردیف (که بازیکن اول می‌برد) شناخته شده هستند. راه‌حل‌های ضعیف برای بازی‌های کمی پیچیده‌تر مانند چکرز وجود دارند (با بازی کامل از هر دو طرف، بازی به تساوی می‌انجامد، اما برای هر وضعیتی که با بازی ناقص ایجاد شده باشد، حرکت بعدی کامل مشخص نیست). بازی‌های دیگر مانند شطرنج و گو حل نشده‌اند زیرا پیچیدگی بازی آنها بسیار بیشتر از آن است که کامپیوترها بتوانند تمام موقعیت‌های ممکن را ارزیابی کنند. برای کاهش پیچیدگی بازی، پژوهشگران این بازی‌های پیچیده را با کاهش اندازه صفحه، یا تعداد مهره‌ها، یا هر دو تغییر داده‌اند.

🔵شطرنج کامپیوتری یکی از قدیمی‌ترین حوزه‌های هوش مصنوعی است که از اوایل دهه ۱۹۳۰ آغاز شده است. کلود شانون در سال ۱۹۴۹ معیارهای رسمی برای ارزیابی حرکات شطرنج پیشنهاد داد. در سال ۱۹۵۱، آلن تورینگ یک برنامه شطرنج ابتدایی طراحی کرد که به ماتریال و تحرک مهره‌ها ارزش می‌داد؛ این برنامه بر اساس محاسبات دستی تورینگ شطرنج "بازی می‌کرد". با این حال، حتی زمانی که برنامه‌های شطرنج کارآمد شروع به توسعه کردند، ضعف آشکاری در بازی آخربازی نشان دادند. برنامه‌نویسان اکتشافات خاصی برای آخربازی اضافه کردند - به عنوان مثال، شاه باید به مرکز صفحه حرکت کند. با این حال، به راه‌حلی جامع‌تر نیاز بود.

✍️

مترجم : محمد فتاحی

ادامه دارد...

✅

@irchess

✅

@irchessgroup

✅

https://irchess.com

✅

https://shop.irchess.com

Please open Telegram to view this post

VIEW IN TELEGRAM

21.9K viewsMohammad, 15:18