نمایش وضعیت سال‌های ابتدای مهاجرت
در «مهمانان هتل آستوریا»
@filmemrooz_official
#فیلم_امروز #مهاجرت #شهره_آغداشلو #نوستالژی #فیلم #سینمای_ایران

سعید نوری🖋...«مهمانان هتل آستوریا» (رضا علامه‌زاده، 1368) از شاخص‌ترین نمونه‌های امتداد سینمای مهاجرت اما این ‌بار بیرون از مرزهای ایران است.
این نوع فیلم‌ها بیش‌تر از این‌که برای تماشاگر غربی ساخته شده باشند برای نمایش وضعیت مهاجران ایرانی در سال‌های ابتدای هجرت از وطن و وضعیت پناهندگان یا تازه‌ از راه رسیدگان به غرب است که برای ایرانیان داخل کشور ساخته شده‌اند تا مردم ببینند که به قول نعمت آزرم، یکی از شاعران در تبعید، بخشی از جمعیت ایران که امروز نزدیک به نُه میلیون نفرند به بیرون پرتاب شده‌اند و حداقل نسل اول این مهاجران یا نخواسته‌اند یا نتوانسته‌اند جذب جامعۀ میزبان خود در غرب شوند.
آن‌ها نهایت دل‌خوشی‌شان این است که فرزندان‌شان در جغرافیای جدید امکانات بهتری برای زندگی دارند، درست مثل دو یا سه نسل قبل که در فیلم‌ها هم دیده‌ایم برای زندگی بهتر پلی بین روستای خود با شهرهای بزرگی چون تهران زده‌اند تا نسل بعد مجهزتر از قبلی‌ها زندگی کند. اما اگر در آن زمان آن‌ها فقط با مسألۀ هویت پوششی و لهجه و آداب شهری مواجه بودند حالا مهاجران به خارج از کشور، اول باید با زبان جدید، قوانین جدید و تنوع نژادی جدید کنار بیایند.
این هم شاید یک مرحلۀ دیگر از «دوران گذار» باشد که ما چند دهه است به شکلی حاد در آن مانده‌ایم و چه فیلم‌ها که از مهاجرت معکوس جدید یعنی از بازگشت ایرانیان به وطن در آینده ساخته شوند...*
@filmemrooz_official
*متن کامل این مقاله را در صفحات 16تا21 بیست‌وششمین شمارۀ «فیلم امروز» بخوانید.
ویدئو: مهمانان هتل آستوریا

سعید نوری🎤در گفتگو با جین فوندا، سئوالی از او پرسیدم دربارۀ فیلم‌ساز بزرگ تاریخ سینما، ژان لوک‌گدار، که فاندا یک فیلم برایش بازی کرده است.
وقتی فوندا یک سال بعد از همکاری با گدار به ویتنام رفت، گدار به بهانۀ تحلیل یک عکس او با ویت‌کونگ‌ها، نامه‌ای را در قالب یک فیلم ساخت و برایش فرستاد.
سؤال من دربارۀ عکس‌العمل او دربارۀ این فیلم بود و جواب او آن‌چنان تند که مطبوعات فرانسه فردای این پاسخ، آن را بی‌احترامی به گدار تلقی کردند.
عکس این دو فیلم قبل از ویدئو و عکس‌العمل مطبوعات در پایان آن آمده است.
فاصلۀ سنی گدار و فوندا هفت سال و هفت روز است و هر دو آذرماهی هستند.
@filmemrooz_official
با حمایت «فلایتیو»
www.flightio.com
#فیلم_امروز #جشنواره #فیلم #فیلم_جدید #فلایتیو #جشنواره_کن #جین_فوندا #بازیگر #ژان_لوک_گدار
#Cannes2023 #festivaldecannes

سعید نوری🖋«سر بی‌گناه و چوبۀ دار»؛ مقاله‌ای که به حضور دادگاه و دادگستری، صدور و اجرای احکام، از عفو تا اعدام و شیوۀ روایت متفاوت آن‌ها در فیلم‌های داستانی سینمای ایران از 1330 تا امروز می‌پردازد.
@filmemrooz_official
این مقاله را در صفحات 30 تا 35 از شمارۀ بیست‌وسوم مجلۀ «فیلم امروز» بخوانید.

سعید نوری🖋 فوتبال در سینمای ایران جلوه‌های متنوعی داشته است؛ از بازی‌های کودکان و نوجوانان در کوچه و خیابان تا استفاده از آن در فیلم‌ها به عنوان یک راه ارتباطی میان کودکان و بزرگسالان.
استادیوم‌های ورزشی مثل امجدیه (شیرودی) و آریامهر(آزادی) محل تجمع خیل تماشاگرانی بوده که برای گذران اوقات فراغت، تشویق تیم موردعلاقۀ خود و کُری‌خواندن برای حریفان و خلاصۀ تخلیۀ هیجان بخشی از عاشقان این ورزش، محل فیلم‌برداری چند فیلم از سینمای ایران بوده‌اند.
در صفحات 52 تا 56 از شماره بیست و دوم مجله فیلمِ امروز، مقالۀ «فوتبال در سینمای ایران» به قلم سعید نوری به جزییات حضور فوتبال، فوتبالیست‌ها و تماشاگران و رابطۀ متقابل میان آن‌ها در فیلم‌های داستانی سینمای ایران می‌پردازد.
@filmemrooz_official

صورت‌های سرخ
زنان کتک‌خوردۀ سینمای ایران
@filmemrooz_official

سعید نوری🖋... در جدایی نادر از سیمین (اصغر فرهادی، 1388) حجت در آشپزخانه به جای زنش، خودش را می‌زند و چنان خشن و بی‌رحم به صورتش دودستی ضربه می‌زند که تماشاگر بفهمد او در واقع دارد همسرش را کتک می‌زند. در همین محدودۀ رفتاری می‌توان به نرگس (رخشان بنی‌اعتماد، 1370) اشاره کرد که در درگیری آفاق و جوجه‌خروسش عادل، چون نمی‌توانند به هم دست بزنند، مرد گوشه‌های روسری آفاق را می‌گیرد می‌کشد و دور دست می‌چرخاند که حالتی از خفه کردن را نمایش دهد. گاهی سیلی ‌زدن به صورت زن، سرآغاز جنجالی شده که بخش عمده‌ای از فیلم‌های آپارتمانی امروز را ساخته و همگی از روی دست اصغر فرهادی این شکل از درام مخفی‌کارانۀ ریاکار را یاد گرفته‌اند و پرحاشیه‌ترین‌شان شاید آسیب دیدن گوش گل‌شیفتۀ فراهانی با سیلی مانی حقیقی در فیلم «دربارۀ الی» (اصغر فرهادی، 1387) باشد.
در بین طبقۀ اعیان چنین رفتارهایی نمادین اتفاق می‌افتند و نارضایتی از زن با گرفتن دست زن یا کشیدنش به این سو و آن سو به نمایش درمی‌آید، نه با ضربۀ مستقیم به تن او. در «طلای سفید» (جمشید شیبانی، 1341) مرد میلیونر بازوی زن را گرو می‌گیرد و بعد از بازجویی، گردن‌بند مروارید را از گلویش می‌کشد تا پاره شود و مرواریدها پخش زمین شوند. در «شازده‌احتجاب» (بهمن فرمان‌آرا، 1353) بیماری خانم و ناتوانی کلفَت خانه در ایجاد حسادت برای تحریک او که توجه بیش‌تری به مردش نشان بدهد، باعث سیلی خوردن‌های مکرر کلفت از آقای خانه می‌شود که تلاشش را برای تقلید اطوار خانم‌ خانه بیش‌تر می‌کند. همچنان‌که در شطرنج باد (محمدرضا اصلانی، 1355) دسترسی خانم‌کوچک به مدارکی که سندسازی حاج‌عمو را برملا می‌کنند و نمایش مُهرهای تقلبی در جمع خانواده، حاج‌عمو را عصبانی می‌کند و چنان سیلی محکمی به خانم‌کوچک می‌نوازد که عینک از صورتش می‌پرد...*
@filmemrooz_official
*متن کامل این مقالۀ مفصل را با عنوان «زنان کتک‌خوردۀ سینمای ایران»در صفحات 46تا51 بیست‌ویکمین شمارۀ «فیلم امروز» بخوانید.
ویدئو: «دربارۀ الی»

بهرام بيضايى دروغگو نيست!

بخشی از گفت‌وگوی سعید نوری با فرخ غفاری دربارۀ فروغ فرخزاد، ابراهیم گلستان و نقل‌قول بهرام بیضایی که اعضای کانون فیلم، خبر تصادف فروغ را از زبان غفاری شنیده‌اند.
@filmemrooz_official
فروغ فرخزاد پنجاه‌وچهار سال پیش در چنین روزی (24بهمن) به علت حادثۀ رانندگی در محله دروس تهران درگذشت.

#فیلم_امروز #فروغ_فرخزاد #فرخ_غفاری #شاعر #فروغ

کانال یوتیوب فیلم امروز:
youtube.com/@filmemrooz

۵۷ سال پیش در چنین روزی

سعید نوری🖊صادق هدایت نه‌تنها به شرایط سخت دوران خودش می‌تازید، که اساساً کج‌روی‌های تند اخلاقی در جامعه ایرانی و باورهای خرافی مردم را که موجب عقب‌ماندگی‌شان می‌دانست با تندترین زبان نقد می‌کرد. اما خودش روحیه‌ای دوگانه داشت.
روشنفکر ایرانی تا پیش از وقایع سال ۱۳۳۲ طنز گزنده و سیاهی را در محافل خود مطرح می‌کرده که همزمان هم خنده‌دار و هم انتقادی بوده و به قول غفاری نوعی بدبینی در جامعه ایرانی مد شده بود كه تا چند دهه بعد هم ادامه پیدا كرد و به فیلم‌ها و ترانه‌ها و روحیات دانشجویان هم نفوذ كرد. اما ربطی به مسیر اجتماع ایرانی نداشت و بیشتر از طرف روشنفكران القا می‌شد.
این‌جا فرخ غفاری از روحیات دوگانه صادق هدایت در مهمانی‌های دورهمی می‌گوید. ۲۸ بهمن، ۱۲۱مین سالروز تولد این نویسنده بزرگ ایرانی است که نثر روایی در ادبیات داستانی ایران را با دستور نانوشته‌ی موسیقی گفتار پیوند داد و از عبارت‌های عامیانه و ضرب‌المثل‌های رایج در روایت داستان‌هایش استفاده كرد و زبان نوشتار را از نثر رسمی منشی‌های اداری و پیچیده‌نویسی دوران قاجار رهاند.
#فیلم_امروز #صادق_هدایت #فرخ_غفاری
یوتیوب فیلم امروز
youtube.com/@filmemrooz

اساساً سخنان استاد بی‌بدیل ادب فارسی، دکتر شفیعی کدکنی بزرگ و بزرگوار را، باید به زر ناب نوشت. ولی برای نوشتن این چند ثانیه شاید زر ناب هم ناچیز باشد. کسانی که به هر بهانه‌ای هنر و فرهنگ این سرزمین را خوار و خفیف می‌کنند و خواهان سلطه بر همه شئون و زوایای سینما و تئاتر و موسیقی و نقاشی و همه هنرهای زنده این سرزمین‌اند باید این سخنان را به‌تکرار بشنوند بلکه اهمیت هنر برای شکل دادن به ملیت و هویت و فرهنگ یک کشور برای‌شان روشن شود و با سینما مهربان‌تر رفتار کنند.

#فیلم_امروز #دکتر_شفیعی_کدکنی

سعید نوری🖋در مقایسه سینمای قبل و بعد از انقلاب، گاهی نکات مشترک با رویکردهای متفاوت جلوه می‌کنند. در این دو نمونه یک موضوع مشترک وجود دارد؛ تحقیر یکی توسط دیگری! در «یک بار برای همیشه» (1370، سیروس الوند) که گفت‌وگو میان یک کارگر ایرانی تازه از ژاپن برگشته و یک نقاش در جست‌وجوی ویزای ژاپن برای کارگری در کشور بیگانه است همزمان با سلسله‌مراتب تحقیر ایرانی در روزگار تلاش برای پولدار شدن طبقه‌ی کارگر، محو شدن نوعی سلیقه در دکوراسیون خانه‌ها هم دیده می‌شود در حالی که در «اشک رقاصه» (1356، اسماعیل پورسعید) سخن از کارگران کُره‌ای، فیلیپینی و افغانی است که برای کار به تهران می‌آمدند.

پرسش مرد اراکی از چرایی عدم امکان کار در تهران و تن دادنش به حرف‌های مرد بنگاهی در دورانی است که راه‌حل فیلم‌ساز، مصالحه بوده اما روحیات مرد نقاش در برابر تحقیر، تخریب دسترنج خود است. این دو شیوه‌ی‌ برخورد در مواجهه با یک مشکل است؛ تحمل تحقیر و یافتن راه‌حل یا طغیان لحظه‌ای علیه تحقیر و تخریب دسترنج روزها زحمت و کار.

در شرایط مشابه، شما چه می‌کردید؟

صفحه اینستاگرام فیلم امروز:
@filmemrooz_official
کانال یوتیوب فیلم امروز:
youtube.com/@filmemrooz

#فیلم_امروز #تحقیر #فیلم_یک_بار_برای_همیشه #فیلم_اشک_رقاصه

سعید نوری🖊بهروز وثوقی، متولد بیستم اسفند ۱۳۱۶، که حالا هشتاد و شش ساله شده، در یک توافق جمعی ملّی، بهترین بازیگر مرد تمام دوران‌های سینمای ایران شناخته می‌شود که الگوی بسیاری از بازیگران پس از خود تا امروز بوده است.
تماشای برداشت‌های مختلف بازی او در صحنه‌هایی از فیلم «پنجره» (جلال مقدم، ۱۳۴۹) و مقایسه آن‌ها با نتیجه نهایی، یک کلاس درس سینمایی از بازیگری، کارگردانی، تدوین و صداگذاری فیلمی ماندگار در تاریخ سینمای ایران است که به مناسبت تولد این بازیگر قدیمی، به رسم تجدید خاطره و مرور گذشته، تماشا می‌کنیم.

#بهروزوثوقی #پنجره #عاشقانه


اینستاگرام:
Instagram.com/filmemrooz.official

یوتیوب:
Youtube.com/@filmemrooz

خانهٔ غریبه‌ها (جوزف منکه‌ویچ، ۱۹۴۹)
زندگی دو نسل از یک خانوادهٔ ایتالیایی در آمریکا با جزییات روانشناسانه رد روابط پدر-پسری؛ با یک دوبلهٔ عالی از نسل طلایی

سیزده به در 1341، ثبت شده به صورت سکانس کوتاه جداگانه ای در فیلم «دلهره» (ساموئل خاچیکیان، 1341) همراه با ترانة پیک بهاران (رقص لاله) با صدای ویگن و پوران

🎬فیلم «کتاب تصویر» در خانه هنرمندان ایران به نمایش درمی‌آید.

🔘پانصدوهشتادمین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران، دوشنبه ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ به فیلم «کتاب تصویر» به کارگردانی ژان لوک گدار (محصول سال ۲۰۱۸) اختصاص دارد.

🔻این فیلم با زیرنویس فارسی و مدت زمان پخش آن ۸۸ دقیقه است.

👈🏾 پس از نمایش فیلم، نشست نقد و بررسی با حضور سعید نوری برگزار می‌شود.

🔸️در خلاصه داستان این فیلم آمده: «چیزی به جز سکوت نیست. چیزی به جز ترانه‌ای انقلابی، یک داستان با پنج فصل، درست مثل پنج انگشت یک دست».

▫️فیلم «کتاب تصویر» برای رقابت در کسب نخل طلا هفتاد و یکمین جشنواره فیلم کن انتخاب شد.

📎علاقه‌مندان برای تهیه بلیت این فیلم به سایت تیوال مراجعه فرمایند:
📌https://www.tiwall.com/p/the.image.book3

#خانه_هنرمندان_ایران
#سینماتک
#سینما_تک
#کتاب_تصویر
#ژان_لوک_گدار

@iranartists

کوتاه دربارهٔ فیلم افتتاحیهٔ کن ۲۰۲۴

اولین تصاویر منتشر شده از مگالوپولیس (فرانسیس فورد کاپولا)