⭕️ شلیک به سوختبران : جرقۀ اعتراضات سراسری در بلوچستان
◼️نقشۀ اعتراضات سراسری در بلوچستان
◼️اینترنت چطور چهرۀ اعتراضات را تغییر داد؟
◼️منفعت دو قطب بزرگ سرمایهداری جهان در سرکوب بلوچستان
◼️انقلاب
کشتار شماری از سوختبران در مرز سراوان جرقهای شد در انبار خشم تلنبارشدۀ مردم محروم استان سیستان و بلوچستان. با این تفاوت که اینبار توحش حکومت با واکنشی روبهرو شد که چه بسا انتظارش را نداشت؛ به آتش کشیدن خودروهای پلیس، اِشغال چندین مقر حکومتی (از پاسگاه پلیس و پایگاه بسیج تا فرمانداری و بخشداری)، بستن جادههای ترانزیتی و اعتصاب عمومی.
خصلت تعرضی و انفجاری این اعتراضات، ویژگی سریعاً تکثیرشوندۀ آن و همبستگی شکوهمندی که در عرض فقط دو روز شهرهای مختلف سیستان و بلوچستان را درنوردید، حکایت از یک تغییر کیفی کمسابقه در مبارزات محلی این استان داشت. اگر تا چند سال پیش، حرکتهای اعتراضی عموماً از مدار شبکۀ مساجد محلی و امامان جمعه میگذشت و افسار کنترلشان در دست آنها بود و جمهوری اسلامی نیز به این عاملیت مذهبی به طرق مختلف پر و بال میداد، اکنون چندسالی است که دیگر حرکتهای اعتراضی را عموماً جوانان سکولار بلوچ از طریق شبکهسازی مجازی پیش میبرند و افسار اعتراضات خودانگیختۀ مردمی نیز از دست امامان جمعه و آخوندهای مجوزدار سنی درآمده و هر آیینه فرمانِ ایست دادن ، پاسخ مثبتی از سوی معترضان نمیگیرد.
اما این تنها وجه ممیزۀ این اعتراضات نیست. درحالی که همیشه اخبار مردم بلوچستان در یک بایکوت خبری فراگیر در زبان فارسی قرار میگرفت، اعتراضات سراسری آبان ۹۸ با تمام خونهایی که از کُرد و لر و بلوچ و عرب و فارس در آن ریخته شد، واقعهای بود که به معنای حقیقی کلمه همبستگی طبقاتی را –ورای دین و زبان و مذهب- به طبقۀ کارگر و محرومان کشور نشان داد و آن «درد مشترک» (فقر و استبداد) به مانند چسبی آنان را به یکدیگر پیوند داد. آبان ۹۸ با تمام تلخیهایش به مثابۀ نقطهای درخشان در حافظۀ تاریخی مردم ثبت شده و به همین خاطر هم شاید برای اولین بار در این سطح (هرچند نمادین و ناکافی، ولی کمسابقه) شاهد اعلام همبستگی مردم سایر نقاط با اعتراضات محلی بلوچستان و شکستنِ بایکوتِ سابقاً وسیعش ...
📄 برای مطالعۀ کامل مطلب بر Instant-View کلیک کنید 👇🏾
>>Click here to continue<<