✨انقلابی‌گری یعنی حرکت در سمت آرمان‌ها

امروز رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار با نمایندگان مجلس جمله‌ای فرمودند که محافظه‌کاران، با جنجالی که بر سر جمله «انقلابی‌گری فقط به سر و صدا کردن نیست» به راه انداختند، نگذاشتند آن جمله اصلی شنیده شود؛
آنجا که فرمودند: «انقلابی‌گری یعنی حرکت در سمت آرمان‌ها؛ پایه اول انقلابی‌گری این است که فراموش نکنیم برای چه انقلاب شده است.»
انقلابی‌گری، نه یک موضع سیاسی موقّت و نه یک شعار تاکتیکی است، بلکه یک جهت‌گیری وجودی و حرکت آگاهانه تاریخی است. وقتی گفته می‌شود «انقلابی‌گری یعنی حرکت در سمت آرمان‌ها»، این سخن، در بطن خود، یک هشدار نیز دارد: آن‌گاه که آرمان فراموش شود، انقلاب به تشریفات، ساختارها، و در نهایت به قدرت بی‌هدف بدل می‌شود.
از نگاه ما که تاریخ را نه در سطح وقایع، بلکه در عمق روح انسان‌ها و جوامع می‌کاویم، انقلاب یک نقطه آغاز نیست، یک مسیر است. این مسیر، تا وقتی زنده است که انسانِ انقلابی، لحظه به لحظه از خود بپرسد: چرا برخاستم؟ چرا قیام کردم؟ چرا نظام پیشین را نپذیرفتم؟
آرمان، در اندیشه توحیدی، همان مقصدی است که «شدن» انسان و جامعه به‌سوی آن تعریف می‌شود: آزادی، عدالت، کرامت انسان، نفی سلطه، و تحقق ارزش‌های الهی در زندگی زمینی.
دینِ بی‌حسّ مسئولیت، دینِ بی‌درد، دینِ بی‌تعهد، همان ارتجاع است و انقلابی‌گریِ بی‌آرمان، یا انقلابی‌گری که تبدیل به ابزار حفظ وضع موجود شود، خطری است بزرگ‌تر از ضدانقلاب. زیرا این یکی، در پوشش ارزش‌ها، به تدریج ارزش‌ها را تهی می‌کند.
پس آنچه رهبر حکیم انقلاب فرمودند، اگر بخواهد از سطح شعار عبور کند و به فهم تاریخی و مسئولانه برسد، باید این باشد که ما هر روز باید «چرایی انقلاب» را بازخوانی کنیم. نه در کتاب‌ها، بلکه در عملکرد خود. آیا عدالت پیش رفته است؟ آیا مستضعفان توانسته‌اند برخیزند؟ آیا فساد و تبعیض ریشه‌کن شده یا قدرت، به صورت دیگری، همان الگوهای پیشین را بازتولید کرده است؟
انقلابی‌گری نوعی زیستن است. زیستی معطوف به معنا، معطوف به حقیقت، و در ستیز دائم با عادت، جمود، و تحجر. اگر قرار است «فراموش نکنیم برای چه انقلاب شده است»، باید هر روز با خود صادق باشیم: امروز کجای آن مسیر ایستاده‌ایم؟ و چه باید کرد؟
@syjebraily

سید‌یاسر جبرائیلی

✨انقلابی‌گری یعنی حرکت در سمت آرمان‌ها

امروز رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار با نمایندگان مجلس جمله‌ای فرمودند که محافظه‌کاران، با جنجالی که بر سر جمله «انقلابی‌گری فقط به سر و صدا کردن نیست» به راه انداختند، نگذاشتند آن جمله اصلی شنیده شود؛
آنجا که فرمودند: «انقلابی‌گری یعنی حرکت در سمت آرمان‌ها؛ پایه اول انقلابی‌گری این است که فراموش نکنیم برای چه انقلاب شده است.»
انقلابی‌گری، نه یک موضع سیاسی موقّت و نه یک شعار تاکتیکی است، بلکه یک جهت‌گیری وجودی و حرکت آگاهانه تاریخی است. وقتی گفته می‌شود «انقلابی‌گری یعنی حرکت در سمت آرمان‌ها»، این سخن، در بطن خود، یک هشدار نیز دارد: آن‌گاه که آرمان فراموش شود، انقلاب به تشریفات، ساختارها، و در نهایت به قدرت بی‌هدف بدل می‌شود.
از نگاه ما که تاریخ را نه در سطح وقایع، بلکه در عمق روح انسان‌ها و جوامع می‌کاویم، انقلاب یک نقطه آغاز نیست، یک مسیر است. این مسیر، تا وقتی زنده است که انسانِ انقلابی، لحظه به لحظه از خود بپرسد: چرا برخاستم؟ چرا قیام کردم؟ چرا نظام پیشین را نپذیرفتم؟
آرمان، در اندیشه توحیدی، همان مقصدی است که «شدن» انسان و جامعه به‌سوی آن تعریف می‌شود: آزادی، عدالت، کرامت انسان، نفی سلطه، و تحقق ارزش‌های الهی در زندگی زمینی.
دینِ بی‌حسّ مسئولیت، دینِ بی‌درد، دینِ بی‌تعهد، همان ارتجاع است و انقلابی‌گریِ بی‌آرمان، یا انقلابی‌گری که تبدیل به ابزار حفظ وضع موجود شود، خطری است بزرگ‌تر از ضدانقلاب. زیرا این یکی، در پوشش ارزش‌ها، به تدریج ارزش‌ها را تهی می‌کند.
پس آنچه رهبر حکیم انقلاب فرمودند، اگر بخواهد از سطح شعار عبور کند و به فهم تاریخی و مسئولانه برسد، باید این باشد که ما هر روز باید «چرایی انقلاب» را بازخوانی کنیم. نه در کتاب‌ها، بلکه در عملکرد خود. آیا عدالت پیش رفته است؟ آیا مستضعفان توانسته‌اند برخیزند؟ آیا فساد و تبعیض ریشه‌کن شده یا قدرت، به صورت دیگری، همان الگوهای پیشین را بازتولید کرده است؟
انقلابی‌گری نوعی زیستن است. زیستی معطوف به معنا، معطوف به حقیقت، و در ستیز دائم با عادت، جمود، و تحجر. اگر قرار است «فراموش نکنیم برای چه انقلاب شده است»، باید هر روز با خود صادق باشیم: امروز کجای آن مسیر ایستاده‌ایم؟ و چه باید کرد؟
@syjebraily

hottg.com/syjebraily/4976

4.5K viewsJun 11 at 20:38