مود.
@sogoandfuckyourlove

.

احساس می‌کنم امشب تموم "نا"ها هستم. ناراحت، ناکافی، نادرست، ناامید، ناامن، نابلد، ناچیز و احتمالا ناپدید.

سیگار می‌کشم، چون گریه و خودکشی و قتلو کتک و رد دادن و فحش دادن و داد زدن کارای خوبی نیستن.

وقتی طوفان تمام شد يادت نمی‌آيد چگونه از آن گذشتی، چطور جان به در بردی. حتی در حقيقت مطمئن نيستی طوفان واقعا تمام شده باشد. اما يک چيز مسلم است؛ وقتی از طوفان بيرون آمدی ديگر آنی نيستی كه قدم به درون طوفان گذاشت.

بیکلام قشنگ برای ساکت شدن و آرامش ذهنت.
@sogoandfuckyourlove

یه درونگرا می تونه ساعت ها پیش دوستاش وقت بگذرونه، می تونه تو محیط کارش بدرخشه و با همه ارتباط بگیره، می تونه یه بند فک بزنه و پر حرفی کنه. می تونه پارتی بره و خوشبگذرونه، می تونه گاهی وقتا جمعو دستش بگیره و مدیریت کنه، می تونه با هر کسی بیرون بره، می تونه ساعت ها پشت تلفن با کسی که دوسش داره صحبت کنه، می تونه توی چت حرف کم نیاره، حتی می تونه راجب احساساتش حرف بزنه و اونارو نشون بده، فقط یه تایمی هم باید خلوت کنه و تنها باشه تا انرژی از دست رفتش برگرده. اون از دورن خودش انرژی می گیره برونگرا از بیرون. اینو بفهمید خواهشاً.

خیلی ارتباط هامون اینجوری بود که هوشنگ ابتهاج میگه:
"آدم ها تا حد مردن از خود خسته ات می کنند،
ترکت نمی کنند،
اما مجبورت می کنند ترکشان کنی.
آن گاه تو می شوی بنده ی سر تا پا خطا کار."

هواتو دارم. اگه آسیب دیدی بغلت می کنم تا خوب شی ، اگه خسته شدی و زانوهات زخمین، زخماتو چسب می زنم بوسشون می کنم می شینم کنارت تا بهتر شی. اگه حوصلمو نداری، از دور هواتو دارم خم به ابروت بیاد اذیتت کنن پیدام می شه دهنشونو سرویس می‌کنم. اگه قلبت شکسته، با حوصله تیکه هاشو پیدا میکنم می چینم کنار هم محکم می بندم تا از روز اولشم قوی تر به نظر بیاد. اگه حالت خوب نیست، می خندونمت یادت بره، اگه نیاز به کمک داری پا به پات میام و همه چیو می ذارم وسط. اگه حس می کنی ضعیف شدی، پشتتم. تنهات نمی‌ذارم. فقط کافیه دستتو بدی بهم و تا وقتی من هستم، از هیچی نترسی.
-دیاکو.

آخ آخ، این حرف آلپاچینو قشنگ حرف دل منه:
«بعضی وقتا به جای جر و بحث فقط به طرف نگاه میکنم و تعجب می‌کنم که این حجم وسیع بی عقلی و نفهمی چطور توی کله ای به این کوچیکی جا شده؟»

ولی به نظرم هیشکی دیگه مثل محمود درویش دلتنگی رو قشنگ توصیف نمی کنه:
“قطعه‌ ای از من كنار توست؛
و قطعه‌‌ ای كنار خودم.
و قطعاتم دلتنگ یکدیگرند،
می‌شود بیایی؟”

اُور ثینکینگ "overthink"،
اسم یک نوع بیماری کشنده است؛
و پایان و درمانی ندارد. فرد تا زنده است
بر اثر فکر‌کردن زیاد به همه چیز به جای حل مشکلات، مشکلات بیشتری می‌سازد. افکار همانند سرطانی بدخیم در‌تمام وجود او ریشه می‌کنند و اورا از پای در می‌اورند. افرادی که گرفتار این بیماری هستند دچار سردردهای مضمن و اضطراب می‌شوند و ممکن است صد سال عمر‌ کنند و این بیماری کوفتی دست از سرشان ور‌ندارد.

افراد بدون اسم و یوزرنیم نیان اکسپت نمیشن.

‏اونجایی که نزار قبانی می‌گه “چه فایده ای دارد نگرانِ من باشی ولی، از من دفاع نکنی؟ خیلی دوستم داشته باشی، اما من را نفهمی؟ جایِ خالیم را حس کنی، اما سراغم را نگیری؟ چه فایده ای دارد در بینِ وسایلت باشم اما مهمترینشان نباشم؟” و مود تا اطلاع ثانوی.

چیکار کنم؟ متفاوته وسعت دیدم، از پیشرفت همه من ذوق زده می‌شم.
@sogoandfuckyourlove

چک لیست پینترستی برای آخر هفته :
-خوابت رو تنظیم کن .
-یه وعده غذای سالم و جدید امتحان کن .
-با آهنگ های ملایم مدیتیشن انجام بده .
- درس های هفته اخیر رو مرور کن .
-دوش بگیر و به خودت برس .
-یه برنامه تحصیلی برای امتحانات طراحی کن .
یه فیلم حال خوب کن و انگیزشی ببین .
(فیلم امیلی پیشنهاد میشه یا دست نیافتنی ها)
-40 صفحه کتاب بخون .
یه پلی لیست جدید با آهنگ های جدید بساز .
ژورنال نویسی کن .
-درس و کارای عقب افتاده رو جبران کن .
ترکیب دتاکس خیار و لیمو و نعنا درست کن .
این فقط یه چک لیسته و لازم نیست همشو انجام بدی کافیه چندتاشو به دلخواه پیش ببری.

صدبار‌ گفتم ‌میروم ، یکبار‌ نشنیدم‌ بمان
یکبار گفتی‌ میروم؛ صد قفله ‌کردم ‌خانه‌را.

-چرا رفتی؟ ما که باهم مشکلی نداشتیم.
+من کنارت بودم ولی می دیدم که هر شب حالت خوب نیست، من کنارت بودم و می دیدم که کوچیک ترین حرکت من روی مخت می ره و عصبانی می شی، من کنارت بودم و می دیدم که تکستای استوریت، کپشنات و تکستای اون چنل کوچیکی که داری همشون یه چیز می گن، غم. من برق چشاتو برای بعضیا می دیدم. من کنارت بودم و پژمرده شدن تو و ناکافی بودن خودمو حس می کردم. بحث اینکه بگم دوسم نداشتیو اینا نیست،اصلاً هیچ وقت بحث من نیست، بحث تویی. من رفتم چون تو با من تنها تر بودی.
-دیاکو.

+چرا گریه می‌کنی اون فقط یه شعره.
اون شعر :
@Shear