وقتی وارد رابطه شو که ببینی از این‌جا به
بعدش اگه دونفر باشی آرامش و سرعت
رشد بیشتره، نه از روی تنهایی، نه از روی
لجبازی، نه برای فراموش کردن نفر قبلی
و نه برای نجات پیدا کردن از رخوت
و روزمرگی.

آدم توی اعصاب خوردی هاش، در اتاقو
می‌کوبه بهم، چارتا داد هم می‌زنه و گوله
میشه حد فاصل دیوار و تخت و کمد،
ولی بازم گوشش به دره که یکی بیاد در
بزنه ببینه چی شده
می‌خوام بگم آدم همیشه نیاز داره یکی
نگاهش کنه از بیرون، وگرنه که درو
محکم نمی‌بست، می بست؟

‏در واقع ما منتظر برگشتن هیچ آدمی
نیستیم فقط منتظر برگشت خودمونیم
که با اون آدم رفته!

و
وقتی
تمام
تنم
می‌گریست،
کسی
بر‌
چشمم
اشکی‌
ندید!

‏چجوری ببخشمت؟ تو هیچوقت نمیفهمی
چقدر منو جلوی اونایی که ازت تعریف
کرده بودم، شرمنده کردی.

تو زندگیم ی چیزی رو خوب فهمیدم
اونم اینه که هرچقدر از اشتباهات آدما
چشم پوشی کنی و خطا هاشون رو
نادیده بگیری تا مبادا شرمسار بشن،
وقیح تر میشن و این کارها براشون عادی
میشه چون برای خطاها و اشتباهاتی که
انجام دادن هیچ تاوانی ندادن!

به چشمای پسرا اعتماد نکنید؛
اونا میتونن جوری نگاهت کنن که انگار
عاشقانه میپرستنت ولی
حتی دوستتم نداشته باشن...

بعضی زخم‌ها انقدر عمیقن که یه نگاه،
یه بو، یه فضا، یه لحظه کافیه تا همه‌ی
درمان‌ها و تراپی‌ها و تلاش‌هات برای
خوب شدن مثل دور برگشت یه فیلم
از جلو چشمت رد بشن و برسن همون
نقطه‌ی اول!
میفهمین چی میگم؟

اگه موقع ناراحتی جای نصیحت بغلمون
میکردن، الان وضیعت روانی بهتری داشتیم!