Channel: کانال نور
#نکته
انسان امروزی بیهوده تلاش میکند. علت شکست ما این است که بیش از اندازه تلاش می کنیم. مواردی هستند که تنها هنگام بی تلاشی محض اتفاق می افتند. مواردی هستند که تنها به علت لطف و مرحمت پروردگار در زندگی انسان پیش می آیند. ما نمی توانیم به آنها چنگ بزنیم و آنها را بقاپیم، بلکه تنها می توانیم برای به دست آوردنشان آماده و پذیرا باشیم. این بالاترین هنری است که انسان می تواند بیاموزد، زیرا تمام آنچه در زندگی اهمیت دارد به صورت لطف الهی بر انسان نازل می شود. عشق، مراقبه، سرور و شادی ...
همگی به صورت رحمت الهی بر شما نازل می شود. برای به دست آوردن این کیفیات تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که در دسترس، آماده و پذیرا باشید.
تمامی درهای قلبتان را باز کنید و به خداوند خوش آمد بگویید. «هنگامی که میزبان آماده پذیرش باشد، میهمان خود بخود خواهد آمد».
اشو
عشق، رقص زندگی
ص 149
@shine41
انسان امروزی بیهوده تلاش میکند. علت شکست ما این است که بیش از اندازه تلاش می کنیم. مواردی هستند که تنها هنگام بی تلاشی محض اتفاق می افتند. مواردی هستند که تنها به علت لطف و مرحمت پروردگار در زندگی انسان پیش می آیند. ما نمی توانیم به آنها چنگ بزنیم و آنها را بقاپیم، بلکه تنها می توانیم برای به دست آوردنشان آماده و پذیرا باشیم. این بالاترین هنری است که انسان می تواند بیاموزد، زیرا تمام آنچه در زندگی اهمیت دارد به صورت لطف الهی بر انسان نازل می شود. عشق، مراقبه، سرور و شادی ...
همگی به صورت رحمت الهی بر شما نازل می شود. برای به دست آوردن این کیفیات تنها کاری که لازم است انجام دهید این است که در دسترس، آماده و پذیرا باشید.
تمامی درهای قلبتان را باز کنید و به خداوند خوش آمد بگویید. «هنگامی که میزبان آماده پذیرش باشد، میهمان خود بخود خواهد آمد».
اشو
عشق، رقص زندگی
ص 149
@shine41
#تمرکز_روی_خودم
اگر بخواهی به هر چیزی که به تو گفته میشود واکنشی عاطفی نشان بدهی، به رنج بردن ادامه خواهی داد.
قدرت حقیقی در عقب رفتن و مشاهدهگر بودن است.
اگر اجازه بدهی کلماتِ دیگران تو را کنترل کند، هرچیز دیگری هم تو را زیر سلطه خواهد گرفت. نفس بکش و بگذار بگذرد.
وارن بافت
@shine41
اگر بخواهی به هر چیزی که به تو گفته میشود واکنشی عاطفی نشان بدهی، به رنج بردن ادامه خواهی داد.
قدرت حقیقی در عقب رفتن و مشاهدهگر بودن است.
اگر اجازه بدهی کلماتِ دیگران تو را کنترل کند، هرچیز دیگری هم تو را زیر سلطه خواهد گرفت. نفس بکش و بگذار بگذرد.
وارن بافت
@shine41
⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
🎯تصمیمات خوبی که گرفته اید که در سال ۱۴۰۳ اجرا کنید اینجا بنویسید.
✍ با نوشتن تعهد خودتان بیشتر می شود و تلنگری هم برای بقیه محسوب می شود.
✅ ثبات قدم شرط لازم رسیدن به اهداف هست.
🚶♂قدم هایتان در مسیر زندگی استوار 🚶
#برخیز_و_بدرخش 🌟
@shine41
✨✨✨✨✨✨✨
🎯تصمیمات خوبی که گرفته اید که در سال ۱۴۰۳ اجرا کنید اینجا بنویسید.
✍ با نوشتن تعهد خودتان بیشتر می شود و تلنگری هم برای بقیه محسوب می شود.
✅ ثبات قدم شرط لازم رسیدن به اهداف هست.
🚶♂قدم هایتان در مسیر زندگی استوار 🚶
#برخیز_و_بدرخش 🌟
@shine41
✨✨✨✨✨✨✨
#تمرکز_روی_خودم
اندیشیدن به مرگ
به راسـتـی ایـن کـه مـرگ، یکی از بهترین آموزگاران ما در کل زندگی بـه شـمار می آید، یکی از معماهای بزرگ هستی ست. هیچ شخص یا شرایطی هرگز نمی تواند به اندازه مـرگ بـه شـما آمـوزش دهد. اگر چه ممکن است کسی بگوید شما بدنتان نیستید، اما مرگ این موضوع را به شما نشان می دهد. شاید کسی بتواند کم اهمیتی مسایلی را که به آنها می چسبید، به شـمـا يـادآوری کند، اما مرگ در یک ثانیه همه آن ها را می رباید. اگر چه آدم ها می تواننـد بـه شـما بیاموزند کـه زنـان و مردان همه نژادها برابرند و میان ثروتمند و فقيـر تفاوتـی وجـود نـدارد، مـرگ بی درنگ همه ما را برابر می کند.
پرسـش ایـن اسـت کـه آیا قصد دارید تا آخرین لحظه صبـر کـنـیـد تـا بگذارید مرگ آموزگارتـان شـود؟ امـکـان مـرگ، بـه خـودی خود می تواند در هر لحظه به ما آموزش دهد. انسان خردمند متوجه می شود که هر لحظه، شاید در پس بازدم، دمی وجود نداشته باشد. مرگ، هر لحظه و هر جا می تواند رخ دهد و شما آخرین نفستان را بکشید. باید از این موضوع یاد بگیرید. موجـود خردمند به طور کامل به پیشواز واقعیت، گریزناپذیری و پیش بینی ناپذیری مرگ می رود.
هر گاه مسأله ای دارید، به مـرگ فکر کنید. فرض کنیم شما از آن آدم های حسودی باشید که نمی توانیـد نزدیک شدن کسـی بـه همسرتان را تحمل کنید. به این موضوع فـکـر کـنـیـد کـه پـس از آن که دیگر اینجا نباشید، چه می شود. آیا این که عزیز شما باید تنها و بدون کسی که به او علاقه مند باشـد، زندگی کند، واقعاً عاشقانه است؟ اگر بتوانید از مسایل شخصی تان بگذرید، خواهید دید که می خواهید عزیز شـمـا شـاد باشد و زندگی زیبا و سرشاری داشته باشد. اگر این، خواسته شما برای اوست، پس چرا اکنون فقط به دلیل حرف زدن با کسی، او را آزار می دهید؟
نباید لازم باشـد مـرگ شـما را وادارد در بالاترین حد خود زندگی کنید. چرا باید صبر کنید تا همه چیز از شما گرفته شود تا سپس بتوانیـد بـه اعماقتان بروید و به بالاتریـن تـوان مـمـكـن خـود دست یابید؟ انسان خردمند این نکته را تأیید می کند که «اگر همه اینها با یک نفـس قـابـل تغییر است، پس می خواهم تا زنده هستم، در بالاتریـن حـد خـود زندگی کنم. از آزار رساندن به عزیزانم دست بر می دارم. از عمیق ترین بخش وجـودم زندگی خواهم کرد».
این آگاهی، برای روابط عمیق و بامعنا ضروری ست. ببینید ما چه قدر با عزیزانمان بی رحم می شـويـم. وجودشان را بدیهی می شماریم و گمان می کنیم همیشه برایمان خواهند بود. اگر بمیرند چه می شود؟ اگر شما بمیرید چه می شود؟ اگر می دانستید امشب آخرین فرصت دیدارتان است، چه می کردید؟ مجسم کنید فرشته ای پایین بیاید و به شما بگوید «کارهایت را سر و سامان بده. امشب از خواب بیدار نخواهی شد و نـزد مـن خـواهـی آمـد». آن گاه می دانید هر کسی را که آن روز ببينيد، آخرین دیدارتان با اوست. چه احساسی خواهید داشت؟ با آنها چـه بـر هـم کنشی خواهید داشت؟ آیا به کینه ها و دلخوری های کوچکی که با خود حمل می کنید، توجهی خواهید کرد؟ با دانستن آن کـه ایـن آخرین باری سـت کـه بـا عزیزانتان خواهید بود، می توانید چه مقدار عشـق بـه آن هـا بدهید؟ اگر هر لحظه با همه این گونه زندگی می کردید، چه می شد؟ زندگی تـان بـه راستی متفاوت می شد. بایـد بـه ایـن مـوضـوع بیندیشید. مرگ یک فکر ناسالم نیست. مرگ بزرگ ترین آموزگار در کل زندگی ست.
لحظه ای به آن چه فکر می کنید نیاز دارید، نگاهی بیندازید. ببینید چه مقدار وقت و انرژی برای فعالیت های گوناگون صـرف می کنید. مجسم کنید اگر می دانستید یک هفته یا یک ماه دیگر می میرید، چه تغییری ایجاد می شد؟ اولویتهای شما چه تغییری می کردند؟ افکارتـان چـه انـدازه متفاوت می شدند؟ صادقانـه بـه ایـن موضوع فـکـر کـنـیـد کـه در آخرین هفته زندگی چه می کردید؟ فکر جالبی ست. به آن بیندیشید.
سپس به این پرسش فـکـر کـنـیـد: اگـر ایـن بـه راستی کاری ست که در آخرین هفته عمرتان انجام می دادیـد، بـا بقیه عمر خـود چه می کنید؟ آن را به هدر می دهید؟ دور می اندازید؟ چنان رفتار می کنید که گویی ارزشمند نیست؟ با زندگی چه می کنید؟ این هـا سـؤال هایی هستند که مرگ از شما می پرسد.
مایکل سینگر
رها از بند
ص 211 و 212 و 213
🆔 @shine41
اندیشیدن به مرگ
به راسـتـی ایـن کـه مـرگ، یکی از بهترین آموزگاران ما در کل زندگی بـه شـمار می آید، یکی از معماهای بزرگ هستی ست. هیچ شخص یا شرایطی هرگز نمی تواند به اندازه مـرگ بـه شـما آمـوزش دهد. اگر چه ممکن است کسی بگوید شما بدنتان نیستید، اما مرگ این موضوع را به شما نشان می دهد. شاید کسی بتواند کم اهمیتی مسایلی را که به آنها می چسبید، به شـمـا يـادآوری کند، اما مرگ در یک ثانیه همه آن ها را می رباید. اگر چه آدم ها می تواننـد بـه شـما بیاموزند کـه زنـان و مردان همه نژادها برابرند و میان ثروتمند و فقيـر تفاوتـی وجـود نـدارد، مـرگ بی درنگ همه ما را برابر می کند.
پرسـش ایـن اسـت کـه آیا قصد دارید تا آخرین لحظه صبـر کـنـیـد تـا بگذارید مرگ آموزگارتـان شـود؟ امـکـان مـرگ، بـه خـودی خود می تواند در هر لحظه به ما آموزش دهد. انسان خردمند متوجه می شود که هر لحظه، شاید در پس بازدم، دمی وجود نداشته باشد. مرگ، هر لحظه و هر جا می تواند رخ دهد و شما آخرین نفستان را بکشید. باید از این موضوع یاد بگیرید. موجـود خردمند به طور کامل به پیشواز واقعیت، گریزناپذیری و پیش بینی ناپذیری مرگ می رود.
هر گاه مسأله ای دارید، به مـرگ فکر کنید. فرض کنیم شما از آن آدم های حسودی باشید که نمی توانیـد نزدیک شدن کسـی بـه همسرتان را تحمل کنید. به این موضوع فـکـر کـنـیـد کـه پـس از آن که دیگر اینجا نباشید، چه می شود. آیا این که عزیز شما باید تنها و بدون کسی که به او علاقه مند باشـد، زندگی کند، واقعاً عاشقانه است؟ اگر بتوانید از مسایل شخصی تان بگذرید، خواهید دید که می خواهید عزیز شـمـا شـاد باشد و زندگی زیبا و سرشاری داشته باشد. اگر این، خواسته شما برای اوست، پس چرا اکنون فقط به دلیل حرف زدن با کسی، او را آزار می دهید؟
نباید لازم باشـد مـرگ شـما را وادارد در بالاترین حد خود زندگی کنید. چرا باید صبر کنید تا همه چیز از شما گرفته شود تا سپس بتوانیـد بـه اعماقتان بروید و به بالاتریـن تـوان مـمـكـن خـود دست یابید؟ انسان خردمند این نکته را تأیید می کند که «اگر همه اینها با یک نفـس قـابـل تغییر است، پس می خواهم تا زنده هستم، در بالاتریـن حـد خـود زندگی کنم. از آزار رساندن به عزیزانم دست بر می دارم. از عمیق ترین بخش وجـودم زندگی خواهم کرد».
این آگاهی، برای روابط عمیق و بامعنا ضروری ست. ببینید ما چه قدر با عزیزانمان بی رحم می شـويـم. وجودشان را بدیهی می شماریم و گمان می کنیم همیشه برایمان خواهند بود. اگر بمیرند چه می شود؟ اگر شما بمیرید چه می شود؟ اگر می دانستید امشب آخرین فرصت دیدارتان است، چه می کردید؟ مجسم کنید فرشته ای پایین بیاید و به شما بگوید «کارهایت را سر و سامان بده. امشب از خواب بیدار نخواهی شد و نـزد مـن خـواهـی آمـد». آن گاه می دانید هر کسی را که آن روز ببينيد، آخرین دیدارتان با اوست. چه احساسی خواهید داشت؟ با آنها چـه بـر هـم کنشی خواهید داشت؟ آیا به کینه ها و دلخوری های کوچکی که با خود حمل می کنید، توجهی خواهید کرد؟ با دانستن آن کـه ایـن آخرین باری سـت کـه بـا عزیزانتان خواهید بود، می توانید چه مقدار عشـق بـه آن هـا بدهید؟ اگر هر لحظه با همه این گونه زندگی می کردید، چه می شد؟ زندگی تـان بـه راستی متفاوت می شد. بایـد بـه ایـن مـوضـوع بیندیشید. مرگ یک فکر ناسالم نیست. مرگ بزرگ ترین آموزگار در کل زندگی ست.
لحظه ای به آن چه فکر می کنید نیاز دارید، نگاهی بیندازید. ببینید چه مقدار وقت و انرژی برای فعالیت های گوناگون صـرف می کنید. مجسم کنید اگر می دانستید یک هفته یا یک ماه دیگر می میرید، چه تغییری ایجاد می شد؟ اولویتهای شما چه تغییری می کردند؟ افکارتـان چـه انـدازه متفاوت می شدند؟ صادقانـه بـه ایـن موضوع فـکـر کـنـیـد کـه در آخرین هفته زندگی چه می کردید؟ فکر جالبی ست. به آن بیندیشید.
سپس به این پرسش فـکـر کـنـیـد: اگـر ایـن بـه راستی کاری ست که در آخرین هفته عمرتان انجام می دادیـد، بـا بقیه عمر خـود چه می کنید؟ آن را به هدر می دهید؟ دور می اندازید؟ چنان رفتار می کنید که گویی ارزشمند نیست؟ با زندگی چه می کنید؟ این هـا سـؤال هایی هستند که مرگ از شما می پرسد.
مایکل سینگر
رها از بند
ص 211 و 212 و 213
🆔 @shine41
در جوشن كبير يک عبارتی هست كه در آن بیان میشه : "يا كَريمَ الصَّفْح"
معنای آن خيلى جالبه؛
یک وقتی یک کسی تو رو میبخشه اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه یهجوری نگات میکنه که تو میفهمی هنوز یادش نرفته!
یهجورایی انگار که سابقهی بدت رو مدام به یادت میاره ...!
ولی یک وقتی، یک کسی تو رو میبخشه و یکطوری فراموش میکنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی، اصلا هم به روت نمیاره؛
به این نوع بخشش میگن صَفح.
و خدای ما اینگونه است ...
ان شاالله که توشه همگی ما در پایان ایام پربرکت رمضان، پر از نور و امید باشد. 🙏✨
@shine41
معنای آن خيلى جالبه؛
یک وقتی یک کسی تو رو میبخشه اما یادش نمیره که فلان خطا رو کردی و همیشه یهجوری نگات میکنه که تو میفهمی هنوز یادش نرفته!
یهجورایی انگار که سابقهی بدت رو مدام به یادت میاره ...!
ولی یک وقتی، یک کسی تو رو میبخشه و یکطوری فراموش میکنه انگار نه انگار که تو خطایی رو مرتکب شدی، اصلا هم به روت نمیاره؛
به این نوع بخشش میگن صَفح.
و خدای ما اینگونه است ...
ان شاالله که توشه همگی ما در پایان ایام پربرکت رمضان، پر از نور و امید باشد. 🙏✨
@shine41
Agar Emshab Yari Koni
Homayoun Shajarian
🌠می جویمت، می جویمت
با آن که پیدا نیستی.
با این آهنگ همایون شجریان غرق در سکوت شب و حس آرامش شب شوید. 🌃
@shine41
با آن که پیدا نیستی.
با این آهنگ همایون شجریان غرق در سکوت شب و حس آرامش شب شوید. 🌃
@shine41
#نجوا
خدای مهربانم ...
ای عاشقانۀ دل کوچک من ...
گفتی فاصلهات با من یک نفس است
گفتی تو از اهل زمین جدا شو، من سکوتت را معنا میکنم…
ای آرامش مطلق ...
دلم تو را میخواهد
همین کنار ،
نزدیکِ نزدیک ،
بی ترسِ فرداها
دلم میخواهد تنها تو را نفس بکشد…
دلم تو را میخواهد که مصفایش کنی…
یا رب تو مرا به نفسِ طناز مده
با هر چه به جز توست مرا ساز مده
من در تو گریزان شدم از فتنۀ خویش
من آنِ توام ، مرا به من باز مده
@shine41
🌾🌿🌾
خدای مهربانم ...
ای عاشقانۀ دل کوچک من ...
گفتی فاصلهات با من یک نفس است
گفتی تو از اهل زمین جدا شو، من سکوتت را معنا میکنم…
ای آرامش مطلق ...
دلم تو را میخواهد
همین کنار ،
نزدیکِ نزدیک ،
بی ترسِ فرداها
دلم میخواهد تنها تو را نفس بکشد…
دلم تو را میخواهد که مصفایش کنی…
یا رب تو مرا به نفسِ طناز مده
با هر چه به جز توست مرا ساز مده
من در تو گریزان شدم از فتنۀ خویش
من آنِ توام ، مرا به من باز مده
@shine41
🌾🌿🌾
انسان همیشه فراموش میکند،
چیزی که یکبار خوب بود همواره
خوب نیست و نخواهد بود.
او به ادامه راههای قدیمی که در گذشته
خوب بودند میپردازد، حتی زمانی دراز
پس از آنکه این راهها بد شدند، و
فقط به قیمت فداکاریهای بزرگ و
تحمل رنجهای بیسابقه است که وی
میتواند خود را از این پندار رها کند و
بفهمد آنچه که پیشتر خوب بود،
میتواند کهنه شود و دیگر خوب نباشد. این موضوع در مورد مسائل کوچک هم،
مانند مسائل بزرگ صدق میکند.
@shine41
چیزی که یکبار خوب بود همواره
خوب نیست و نخواهد بود.
او به ادامه راههای قدیمی که در گذشته
خوب بودند میپردازد، حتی زمانی دراز
پس از آنکه این راهها بد شدند، و
فقط به قیمت فداکاریهای بزرگ و
تحمل رنجهای بیسابقه است که وی
میتواند خود را از این پندار رها کند و
بفهمد آنچه که پیشتر خوب بود،
میتواند کهنه شود و دیگر خوب نباشد. این موضوع در مورد مسائل کوچک هم،
مانند مسائل بزرگ صدق میکند.
@shine41
#بازسازی_خودم
قطعاً همه ما میدانیم که روح نیز همانند جسم بیمار میشود.
جسم مریض میل و اشتها به خیلی از لذت ها را ندارد. دقیقا روح بیمار هم حوصله استماع نواها و سخن های نغز را ندارد.
به مدد خداوند، در این کانال به مرور عناوین بیماری های روح و روان را آورده و به راهکار درمان آنها می پردازیم.
باشد که به «بازسازی خود» بپردازیم. و مستعد رسیدن به نور الهی شویم.
۱۴۰۳/۲/۳
@shine41
قطعاً همه ما میدانیم که روح نیز همانند جسم بیمار میشود.
جسم مریض میل و اشتها به خیلی از لذت ها را ندارد. دقیقا روح بیمار هم حوصله استماع نواها و سخن های نغز را ندارد.
به مدد خداوند، در این کانال به مرور عناوین بیماری های روح و روان را آورده و به راهکار درمان آنها می پردازیم.
باشد که به «بازسازی خود» بپردازیم. و مستعد رسیدن به نور الهی شویم.
۱۴۰۳/۲/۳
@shine41
#بازسازی_خودم
امید کاذب چیست؟ و چگونه آن را درمان کنیم؟
امید کاذب، باوری غیرواقعی به یک نتیجه مثبت در شرایطی است که شواهد کمی برای حمایت از آن وجود دارد. این امر می تواند به احساس خوش بینی کاذب، اجتناب از واقعیت و تصمیم گیری های ضعیف منجر شود.
متاسفانه این روزها سناریوی تزریق امید واهی به جامعه رو به افزایش هست. و افراد به طرز غیر واقع بینانه ای دچار امید کاذب بدون عملگرایی شده اند.
نشانه های امید کاذب:
نادیده گرفتن شواهد منفی
تمرکز بر روی یک نتیجه خاص، بدون در نظرگرفتن سایر احتمالات
کوچک شمردن چالش ها
اتکا به شانس یا معجزه
امتناع از برنامه ریزی برای سناریوهای جایگزین
درمان امید کاذب:
با واقعیت روبرو شوید: اولین قدم برای غلبه بر امید کاذب، پذیرش واقعیت وضعیت است، حتی اگر ناخوشایند باشد.
شواهد را به طور عینی ارزیابی کنید و احتمال وقوع هر نتیجه را به طور واقع بینانه بسنجید.
احساسات خود را بپذیرید: طبیعی است که در مواجهه با چالش ها یا ناامیدی ها احساساتی مانند غم، خشم یا ترس را تجربه کنید. این احساسات را سرکوب نکنید، بلکه آنها را به روشی سالم بشناسید و بپذیرید.
اهداف واقع بینانه تعیین کنید: به جای تمرکز بر روی نتایج غیرقابل دسترس، اهدافی را تعیین کنید که قابل دستیابی و سنجش باشند. برنامه ای عملی برای رسیدن به این اهداف ایجاد کنید و در طول مسیر پیشرفت خود را دنبال کنید.
از حمایت اجتماعی کمک بگیرید: با دوستان، خانواده یا یک درمانگر صحبت کنید. آنها می توانند به شما در درک احساساتتان، چالش ها و یافتن راه حل های سازنده کمک کنند.
تمرکز بر روی حال حاضر: به جای اینکه در گذشته غرق شوید یا نگران آینده باشید، روی لحظه حال تمرکز کنید. از چیزهای کوچک زندگی لذت ببرید و بر روی آنچه می توانید کنترل کنید تمرکز کنید.
به یاد داشته باشید، امید داشتن چیز مثبتی است، اما مهم است که امید واقع بینانه داشته باشید. با روبرو شدن با واقعیت، پذیرش احساساتتان، تعیین اهداف واقع بینانه و جستجوی حمایت، می توانید بر امید کاذب غلبه کرده و زندگی شادتر و رضایت بخش تری داشته باشید.
در پایان ضمن توکل به خدا در همه امور، اهل عمل باشیم. به فرموده امام علی (ع): «از جمله کسانی که بدون عمل و بی جهت امید به آخرت دارند نباش.»
#قائدیان
@shine41
امید کاذب چیست؟ و چگونه آن را درمان کنیم؟
امید کاذب، باوری غیرواقعی به یک نتیجه مثبت در شرایطی است که شواهد کمی برای حمایت از آن وجود دارد. این امر می تواند به احساس خوش بینی کاذب، اجتناب از واقعیت و تصمیم گیری های ضعیف منجر شود.
متاسفانه این روزها سناریوی تزریق امید واهی به جامعه رو به افزایش هست. و افراد به طرز غیر واقع بینانه ای دچار امید کاذب بدون عملگرایی شده اند.
نشانه های امید کاذب:
نادیده گرفتن شواهد منفی
تمرکز بر روی یک نتیجه خاص، بدون در نظرگرفتن سایر احتمالات
کوچک شمردن چالش ها
اتکا به شانس یا معجزه
امتناع از برنامه ریزی برای سناریوهای جایگزین
درمان امید کاذب:
با واقعیت روبرو شوید: اولین قدم برای غلبه بر امید کاذب، پذیرش واقعیت وضعیت است، حتی اگر ناخوشایند باشد.
شواهد را به طور عینی ارزیابی کنید و احتمال وقوع هر نتیجه را به طور واقع بینانه بسنجید.
احساسات خود را بپذیرید: طبیعی است که در مواجهه با چالش ها یا ناامیدی ها احساساتی مانند غم، خشم یا ترس را تجربه کنید. این احساسات را سرکوب نکنید، بلکه آنها را به روشی سالم بشناسید و بپذیرید.
اهداف واقع بینانه تعیین کنید: به جای تمرکز بر روی نتایج غیرقابل دسترس، اهدافی را تعیین کنید که قابل دستیابی و سنجش باشند. برنامه ای عملی برای رسیدن به این اهداف ایجاد کنید و در طول مسیر پیشرفت خود را دنبال کنید.
از حمایت اجتماعی کمک بگیرید: با دوستان، خانواده یا یک درمانگر صحبت کنید. آنها می توانند به شما در درک احساساتتان، چالش ها و یافتن راه حل های سازنده کمک کنند.
تمرکز بر روی حال حاضر: به جای اینکه در گذشته غرق شوید یا نگران آینده باشید، روی لحظه حال تمرکز کنید. از چیزهای کوچک زندگی لذت ببرید و بر روی آنچه می توانید کنترل کنید تمرکز کنید.
به یاد داشته باشید، امید داشتن چیز مثبتی است، اما مهم است که امید واقع بینانه داشته باشید. با روبرو شدن با واقعیت، پذیرش احساساتتان، تعیین اهداف واقع بینانه و جستجوی حمایت، می توانید بر امید کاذب غلبه کرده و زندگی شادتر و رضایت بخش تری داشته باشید.
در پایان ضمن توکل به خدا در همه امور، اهل عمل باشیم. به فرموده امام علی (ع): «از جمله کسانی که بدون عمل و بی جهت امید به آخرت دارند نباش.»
#قائدیان
@shine41
#آگاهی_در_مسیر_نور
توی بعضی از طوفان های زندگی
کم کم یاد میگیری که نباید از هیچ کسی
توقع داشته باشی،مگر از خودت...
متوجه میشی بعضیها رو
هرچند نزدیکت باشند
اما نباید باورشون کرد..
متوجه میشی روی بعضی ها هرچند صمیمی،
اما نباید حساب باز کرد.
میفهمی بعضی ها رو هرچند آشنا
اما نمیشه شناختشون،
تا در موقعیت های خاص
خود واقعیشون رو نشون بدن...
و اینها،اصلا تلخ نیست
و یا شکست نیست
که اتفاقا خوبه و آگاه شدنه
ممکنه دردناک باشه
اما لازمه
گاهی خدا می خواهد
به ما بفهماند که تنها یار واقعی
تنها مرحم واقعی
و تنها دلسوز واقعی
خودش هست...💚
@shine41
توی بعضی از طوفان های زندگی
کم کم یاد میگیری که نباید از هیچ کسی
توقع داشته باشی،مگر از خودت...
متوجه میشی بعضیها رو
هرچند نزدیکت باشند
اما نباید باورشون کرد..
متوجه میشی روی بعضی ها هرچند صمیمی،
اما نباید حساب باز کرد.
میفهمی بعضی ها رو هرچند آشنا
اما نمیشه شناختشون،
تا در موقعیت های خاص
خود واقعیشون رو نشون بدن...
و اینها،اصلا تلخ نیست
و یا شکست نیست
که اتفاقا خوبه و آگاه شدنه
ممکنه دردناک باشه
اما لازمه
گاهی خدا می خواهد
به ما بفهماند که تنها یار واقعی
تنها مرحم واقعی
و تنها دلسوز واقعی
خودش هست...💚
@shine41
HTML Embed Code: