مشکلات ویژه طرحواره رها شدگی در فرایند طرحواره درمانی :
اغلب اوقات طرحواره رها شدگی وقتی در فرآیند درمان مشکل ایجاد می کند که :
۱- درمانگر قصد دارد برای مدتی از بیمار جدا شود , مثل پایان جلسه , به مسافرت رفتن یا تغییرات زمان جلسه درمان .
در این موارد طرحواره بیمار فعال شده و بیمار وحشت‌زده و عصبانی می شود.
هرچند که چنین موقعیت‌هایی فرصتی عالی برای بیمار فراهم می کند تا برای غلبه بر طرحواره خود گامی بردارد.
۲- مشکل دیگر این است که بیماران برای ادامه رابطه با درمانگر امکان دارد در فرآیند درمان بیش از حد فرمانبرداری کنند.
ممکن است بیماران "خیلی خوبی" به نظر برسند اما این کار آنها از روی صداقت نیست.
ممکن است اینگونه بیماران با اطمینان طلبی مداوم یا زنگ زدن بین جلسات , درمانگر را کلافه کنند.
۳- یکی دیگر از خطرات احتمالی در درمان بیمارانی که طرحواره رها شدگی دارند این است که درمانگر به جای آنکه در نقش پیوندهای اولیه و ثابت عمل کند به چهره اصلی زندگی بیماران مبدل شود.
در چنین وضعیتی بیمار مایل به پایان دادن به جلسات درمانی نیست و می خواهد ارتباط خود را با درمانگر به صورت یک رابطه ثابت و دائمی ادامه دهد (وابسته شدن به درمانگر) .
هدف نهایی درمان برقراری ارتباط بیماران با سایر افراد "خارج از حوزه درمان" است به گونه ای که بتوانند نیازهای هیجانی خود را ارضاء کند .
⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇⬇
منبع: طرحواره درمانی راهنمای کاربردی برای متخصصان بالینی جلد ۱
نویسنده: جفری یانگ و همکاران
مترجم : دکتر حمیدپور و همکاران
باز نشر توسط کانال تخصصی طرحواره دکتر عباس شفیعی
http://hottg.com/schematherapyforempowerment
>>Click here to continue<<