حالا که تا اینجا اومدم و در هر صورت از خودم بدم میاد، اینم بگم مسئله اینه که زور می‌زنم انسان‌ها رو جذب کنم. سعی می‌کنم جالب باشم براشون شاید از من خوششون بیاد. در حالی که جذابیت خاصی ندارم. مثل سیاه‌چاله‌ای هستم که هیچی رو به سمت خودش نمی‌کشه. کیر تو این بخت و زندگی که یه قطره توجه و تایید توش نبود و حالا سال‌هاست مثل تشنه‌ای وسط بیابون در جستجوی آب، دنبال توجه و تایید دیگرانم. هرکی رو می‌بینم می‌خوام آویزونش بشم که از من خوشش بیاد و وقتی هم خوشش نمیاد، انگار توی خلأ رها می‌شم و چیزی جز تاریکی و نیستی دورم باقی نمی‌مونه. حتی قدرت تکون خوردن هم ندارم بعدش. فقط تا ابد رها شده‌م توی یه فضای خالی و نامتناهی.

حتی وقت ندارم غمگین و افسرده باشم و برم گم بشم یه گوشه بپوسم از دست این شخصیت کیری‌ای که برای خودم ساختم و این بخت کیری‌ای که برام رقم خورده و این گه رو ساخته. باید بشینم هزارتا کار رو همزمان انجام بدم تا بلکه تو این دنیای کیری‌تر از خودم زنده بمونم.

ببخشید کله‌م کیریه و از همه‌چیز ناراحتم. انقدرها هم از خودم متنفر نیستم. زندگیه دیگه. همه‌تون یکی ازش دارید و می‌فهمید توش چه کسشری می‌گذره هر از گاهی.

از چیزی که خودم می‌سازم شکست می‌خورم.

شاید هم الان خسته و سردرگم و دچار بی‌خوابی‌ام (۲ هفته‌ست مثل ادم نخوابیدم یه شب حتی) و این چیزا باعث شده انقدر احساس ضعف و تنهایی و بی‌پناهی کنم.

خسته شدم واقعاً. وقتی کاری می‌کنم، اشتباه و عجولانه و حساب‌نشده‌ست. وقتی کاری نمی‌کنم، فرصت از دست می‌ره و باید حسرتش رو بخورم.

خب بسه برگردم تو غار تنگ و تاریکم. شب بخیر.

این رو یه آدم گوگولی فرستاد برام. شما هم بشنوید.

.

مشکل اصلی تکامل انسان بوده. کاریش نمی‌شه کرد. تا روزی که انسان وجود داره، جنگ و جنایت و نابودی ضعیف توسط قوی هم وجود داره. الکی اسم تمدن هم روی خودمون و جهان گذاشتیم دلمون خوشه چهارتا برج و ماشین و جت ساختیم. هنوز همون حیواناتی هستیم که سر مرداب و قلمروی بزرگ‌تر همدیگه رو می‌کشن.

بهترین دوران زندگی بشر، دورانی بود که شکارچی و گرد آورنده بودیم و هنوز یک‌جانشین نشده بودیم. یک‌جانشینی آغاز تمام مصیبت‌های بشر بود. از مردسالاری و تبدیل شدن زن به وسیله و کالا تا برده‌داری و بهره‌کشی و جنگ وسیع سر قلمرو و منابع و کثافتی که امروز شاهدش هستید.

تحلیل‌های سیاسی-تاریخی-اجتماعی-تکاملی فقط در این کانال. خدا داروین رو بیامرزه.

بچه‌ها نگران نباشید. اگر می‌ترسید، برید کسی رو بغل کنید. اگر تنها هستید هم نمی‌دونم والا جقی چیزی بزنید و گریه کنید. کاری از دست‌مون برنمیاد.

البته بذارید ناشناس بذارم، حرف بزنید شاید باعث بشه آروم‌تر بشید.
https://hottg.com/BiChatBot?start=sc-05b0f4e50f

اوکی دوستان حرف زدن توی ناشناس باعث نمی‌شه آروم بشید، ولی خب حداقل احساس تنهایی نمی‌کنید بدبخت‌ها.

به فکر شما نیستم راستش. خودم احساس تنهایی و بیچارگی دارم. البته حوصله حرف زدن ندارم. فقط می‌خوام اتفاقات زندگی و ذهن دیگران رو ببینم و بخونم.

کمرم درد می‌کنه از استرس. دختری هست الان بتونه بیاد پیشم کمرم رو ماساژ بده؟

مامانم تو کاناله مجبورم مثل پیرمردها و مردهای مطلقهٔ شکست‌خورده دخترها رو گول بزنم.