از قول جناب معین‌الملک (وزیرمختار و ایلچی مخصوص ایران مقیم اسلامبول) به جناب اشرف امجد (میرزا حسین‌خان، وزیر امور خارجه و سپهسالار اعظم)، مورخهٔ شهر صفر سنهٔ ۱۲۹۲
[...] پیش از ورود مقرب‌الخاقان میرزا محبّعلی، کمترین (معین‌الملک) به‌هیچ‌وجه اطّلاع بر اطراف این مسئله (تحدید حدود ایران با عثمانی) نداشتم و بدون مشارٌالیه کاری از بنده ساخته نمی‌شد، علاوه‌بر اطّلاع و احاطهٔ کاملی که [میرزا محبّعلی] بر جمیع نکات و دقایق این کار دارد، در غیرت و دولتخواهی و کفایت و کارآگاهی در این جزء زمان به مفادِ «الفضل ما شهدت به الاعدا» (فضیلت آن است که دشمن بگوید) در نزد عثمانی‌ها هم مسلّم شده و در مذاکرات مجالس اربعه مثل درویش‌پاشا لجوج و عنود را مستأصل نمود و در مقام انصاف مشارٌالیه یکی از بکارترین اسباب کار دولت جاویدآیت است و به حکم قدردانی و انصاف مسلّم جناب مستطاب اجلّ اکرم هر نوع التفات در حقّ او مبذول شود، بجا و درخور رجوع خدمات عمده است. (میرزا محبّعلی‌خان، 1404: 32/3)
مأخذ: میرزا محبّعلی‌خان ناظم‌الملک مرندی یکانلو. 1404. روزنامهٔ مأموریّت اسلامبول (اسناد، مکاتبات و صورت مجالس کمیسیون دوم تحدید حدود ایران و عثمانی) ۱۲۹۶-۱۲۹۱ هجری قمری. تصحیح و تحقیق نصرالله صالحی. تهران: مؤسسهٔ پژوهشی میراث مکتوب.
@mirasmaktoob
.
>>Click here to continue<<
