کشف آنزیمی برای حذف گروه خون و تسهیل انتقال خون
انتقال خون فارغ از گروه خونی ممکن می‌شود

پژوهشگران یک گام به حذف مشکل لزوم هماهنگی گروه خونی اهدا کننده و دریافت کننده نزدیک شده‌اند، چرا که آنزیمی را از یک باکتری معمولی در روده کشف کرده‌اند که می‌تواند عامل گروه خونی را از بین ببرد.

پژوهشگران با استفاده از آنزیم‌های تولید شده توسط باکتری‌هایی که تقریباً همه انسان‌ها در روده خود دارند، آنتی‌ژن‌هایی را از گلبول‌های قرمز که گروه خون را تعیین می‌کنند، حذف کردند و به تولید خون جهانی نزدیک شدند.

کمبود جهانی ذخایر خون مورد نیاز برای انتقال خون به دلیل عواملی مانند جمعیت سالخورده، تقاضای روزافزون و کمبود اهداکنندگان وجود دارد. با این حال حتی اگر خون کافی نیز وجود داشته باشد، انتقال خون ساده نیست، چرا که خون اهدا کننده باید با دریافت کننده هماهنگ باشد.

گروه‌های خونی A، B، یا AB با حضور آنتی‌ژن‌های A و B متصل به زنجیره‌های قند(الیگوساکارید) روی سطح گلبول‌های قرمز مشخص می‌شوند. سلول‌های خونی در گروه O فاقد آنتی‌ژن هستند. هنگامی که تزریق خون انجام می‌شود، گروه‌های خون اهدا کننده و گیرنده باید مطابقت داشته باشند. در غیر این صورت، سیستم ایمنی به سلول‌های خونی جدید الورود حمله می‌کند و آنها را از بین می‌برد و باعث واکنش بالقوه کشنده می‌شود.

اکنون پژوهشگران دانشگاه فنی دانمارک(DTU) و دانشگاه لوند(Lund) سوئد، از آنزیم‌های تولید شده توسط یک باکتری معمولی روده برای حذف آنتی‌ژن‌های A و B از گلبول‌های قرمز خون استفاده کرده‌اند که آنها را یک قدم به ساخت خون جهانی نزدیک‌تر کرده‌ است.

ماهر ابو هاشم نویسنده این مطالعه و دانشمند بخش بیوتکنولوژی و زیست پزشکی دانشگاه فنی دانمارک می‌گوید: برای اولین بار، ترکیب‌های آنزیمی جدید نه تنها آنتی‌ژن‌های A و B را حذف می‌کنند، بلکه انواع گسترش یافته‌ای را که قبلاً برای ایمنی انتقال خون مشکل‌ساز شناخته نبودند نیز حذف می‌کنند.

همانطور که گفته شد، اصطلاح «گروه خون» به ترکیبی از آنتی‌ژن‌های موجود در سطح گلبول‌های قرمز خون فرد اشاره دارد. منظور ابوهاشم از انواع گسترش یافته، آنتی‌ژن‌های گروه خونی است که از بیش از ۱۲۰ سال پیش کشف شده است.

انجمن بین‌المللی انتقال خون(ISBT)، سیستم گروه خونی را به عنوان یک سیستم ژنتیکی گسسته از یک یا چند آنتی‌ژن تعریف می‌کند. تا نوامبر ۲۰۲۳ به گفته پژوهشگران ۴۵ سیستم گروه خونی شناخته شده حاوی ۳۶۲ آنتی‌ژن گلبول قرمز وجود داشت که از نظر ژنتیکی توسط ۵۰ ژن تعیین می‌شوند.

باکتری مورد مطالعه پژوهشگران که ساکن معمولی روده سالم انسان است، آکرمانسیا موسینیفیلا(Akkermansia muciniphila) نام دارد و جزء اصلی مخاطی پوشش داخلی روده را تولید می‌کند. این باکتری از آنزیم‌ها برای تجزیه موسین‌ها و ایجاد منبع کربن، نیتروژن و انرژی استفاده می‌کند.

به گفته پژوهشگران، این باکتری به شکل اتفاقی، علاوه بر ظاهر شدن روی گلبول‌های قرمز، آنتی‌ژن‌های گروه خونی نیز در پوشش مخاطی روده وجود دارد.

ابوهاشم می‌گوید: آنچه در مورد مخاط روده خاص است این است که باکتری‌ها که قادر به زندگی بر روی این ماده هستند، اغلب دارای آنزیم‌های سفارشی برای تجزیه ساختارهای قند مخاطی هستند که شامل آنتی‌ژن‌های گروه‌های خونی است.

پژوهشگران ۲۴ آنزیم باکتریایی را روی صدها نمونه خون آزمایش کردند و دریافتند که در تبدیل خون گروه A و B به خون جهانی بسیار کارآمد هستند. ضمن اینکه عملکرد آنها در برابر آنتی‌ژن‌های B موثرتر از آنتی‌ژن‌های A بود.

ابوهاشم می‌گوید: ما به توانایی تولید خون جهانی از اهداکنندگان گروه B نزدیک هستیم، در حالی که هنوز کار برای تبدیل خون پیچیده‌تر گروه A وجود دارد. تمرکز ما اکنون این است که با جزئیات بررسی کنیم که آیا موانع دیگری وجود دارد یا خیر و چگونه می‌توانیم آنزیم‌های خود را برای رسیدن به هدف نهایی تولید خون جهانی بهبود بخشیم.

پژوهشگران می‌گویند که یافته‌های آنها پیامدهای مهمی برای آینده انتقال خون دارد.

مارتین اولسون دیگر نویسنده این مطالعه گفت: خون جهانی استفاده کارآمدتری از خون اهدایی کنونی دارد و همچنین از تزریق اشتباه خون که می‌تواند عوارض کشنده‌ای داشته باشد، جلوگیری می‌کند.

وی افزود: زمانی که ما بتوانیم یک خون جهانی ایجاد کنیم، حمل و نقل و تزریق فرآورده‌های خونی ایمن را ساده می‌کنیم و در عین حال ضایعات خون را به حداقل می‌رسانیم.ایسنا /

https://www.news-medical.net/news/20240501/A-gut-bacteria-could-hold-the-key-to-universal-blood-revolutionizing-transfusion-medicine.aspx

لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41564-024-01663-4

@biotech_ir

این «پلاستیک زنده» خودش را نابود می‌کند
محققان به تازگی یک پلاستیک زیست تخریب‌پذیر با استفاده از هاگ باکتری‌ها و پلی‌اورتان ترموپلاستیک ساخته‌اند که حتی می‌تواند برای گیاهان مفید باشد.

آلودگی پلاستیکی تهدیدی عظیم برای محیط زیست و حیات وحش آن است. همانطور که ما تلاش می‌کنیم مشکل را بهتر درک کنیم و راه حل‌هایی برای به حداقل رساندن وابستگی خود به پلاستیک ایجاد کنیم، دانشمندان در حال مقابله با این مواد در ابتدایی‌ترین ساختار آن هستند.

به نقل از آی‌ای، به نظر می‌رسد این روزها همه چیز با پلاستیک ساخته شده است. بیشتر پلاستیک‌های بازیافتی حتی وارد لباس‌ها می‌شوند و مهندسان ممکن است گزینه بهتری را کشف کرده باشند.

گروهی به رهبری دانشکده مهندسی و تحقیقات مواد و علم و مرکز تحقیقات مواد دانشگاه سن دیگو(MRSEC) با موفقیت پلاستیک زنده‌ای را مهندسی کرده‌اند که می‌توان آن را کمپوست کرد.

پلی یورتان ترموپلاستیک به عنوان یک نوع پلاستیک، جای پای محکمی در زندگی روزمره ما دارد. از نظر تجاری، صنایع از آن در کفش، کوسن‌ها و فوم حافظه استفاده می‌کنند.

با پر کردن این مواد با هاگ باکتری باسیلوس سوبتیلیس(Bacillus subtilis)، هنگامی آنها در انتهای چرخه زندگی خود در معرض مواد مغذی موجود در کمپوست قرار می‌گیرد، شروع به تجزیه شدن می‌کنند. جان پوکورسکی(Jon Pokorski)، یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه می‌گوید: این خاصیت ذاتی این باکتری‌ها است.

او افزود: ما چند سویه را انتخاب کردیم و توانایی آنها را برای استفاده از ترموپلاستیک به عنوان تنها منبع کربن ارزیابی کردیم، سپس بهترین مورد را انتخاب کردیم.

مهندسی پلاستیک زیست تخریب‌پذیر

محققان هاگ باکتری‌ها و گلوله‌های پلاستیکی را در یک اکسترودر پلاستیکی ریختند و آنها را در دمای ۱۳۵ درجه سانتی‌گراد مخلوط کردند. سپس طبق معمول نوارهای پلاستیکی ساختند.

هاگ‌ها به عنوان یک حالت خفته باکتری، می‌توانند در شرایط سخت مقاومت کنند زیرا دارای یک سپر محافظ هستند. با این حال، این محققان یک قدم فراتر رفتند تا آنها را مهندسی کنند تا در برابر این دماها بسیار انعطاف‌پذیر باشند.

این روش که تکامل آزمایشگاهی تطبیقی نامیده می‌شود، شامل رشد هاگ‌ها، قرار دادن آنها در دمای شدید برای دوره‌های زمانی فزاینده و اجازه دادن به آنها برای جهش طبیعی بود.

پس از تکرار این فرآیند بارها و بارها، آنها با موفقیت گونه کاملی از این هاگ‌های باکتریایی را مهندسی کردند. آدام فیست(Adam Feist)، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: شگفت‌انگیز است که چگونه این فرآیند تکامل و انتخاب باکتری برای این هدف به کار می‌آید.

این هاگ‌های باکتری در محیط‌های کمپوست‌سازی فعال می‌شوند.

آنها این پلاستیک زیست تخریب‌پذیر را در محیط‌های کمپوست فعال و استریل میکروبی تحت شرایط ایده آل ۳۷ درجه سانتیگراد با رطوبت ۴۴ تا ۵۵ درصد آزمایش کردند. هاگ‌ها در داخل این نوارهای پلاستیکی دوباره جوانه زدند و ظرف پنج ماه ۹۰ درصد پلاستیک را تخریب کردند.

اگر صنعت پلاستیک بخواهد به استفاده از پلاستیک ادامه دهد، اگر وابستگی ما آنقدر شدید باشد، با تولید پلاستیک زیست تخریب پذیر، ضایعات را در مدت زمان بسیار کوتاهی از بین می‌روند.

پوکورسکی می‌گوید: آنچه قابل توجه است این است که مواد ما حتی بدون حضور میکروب‌های اضافی تجزیه می‌شود. به احتمال زیاد، بیشتر این پلاستیک‌ها در تأسیسات کمپوست غنی از میکروب‌ها قرار نخواهند گرفت. بنابراین این توانایی خود تخریبی در محیطی عاری از میکروب باعث می‌شود فناوری ما همه کاره‌تر شود.

این پلاستیک حتی برای تجزیه زیستی به شرایط مطلوب نیاز ندارد.

اگرچه این محققان هنوز باید ردپای این ماده را ارزیابی کنند، این سویه از باکتری‌ها حتی می‌توانند برای زندگی گیاهی مفید باشند زیرا در پروبیوتیک‌ها استفاده می‌شوند.

همانطور که می‌دانیم، باکتری‌های مضر و سالمی برای ما وجود دارد، به عنوان مثال پروبیوتیک‌ها باکتری‌های سالم هستند و بنابراین دانشمندان به این شکل‌های حیاتی کوچک روی آورده‌اند تا پتانسیل آنها را در پاکسازی محیط ارزیابی کنند.ایسنا/

https://www.earth.com/news/biodegradable-living-plastic-contains-bacterial-spores-that-break-it-down/

لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41467-024-47132-8

@Biotech_ir

حوثی‌ها: برای پذیرش دانشجویان معترض تعلیق‌شده از دانشگاه‌های امریکا آماده‌ایم
Source, Washington Examiner

#houthi #israel #hamasterrorists #students #USA #iran

اولین پیوند عضو جنین به جنین در موش‌ها انجام شد

جراحان ژاپنی بافت کلیه را از یک جنین موش به موش دیگر پیوند زدند، در حالی که گیرنده هنوز در رحم مادرش بود. تاکاشی یوکو(Takashi Yokoo)، نفرولوژیست در دانشکده پزشکی دانشگاه جیکی توکیو، سرپرست این مطالعه، می‌گوید این جراحی اولین قدم برای پیوند یک روزه کلیه‌های جنین خوک به جنین‌های انسان است که بدون کلیه‌های کارآمد رشد کرده‌اند.

محققان پیش از این سلول‌ها و مایع آمنیوتیک را به جنین‌ها از جمله جنین انسان تزریق کرده‌اند، اما این اولین گزارش‌ها از پیوند اعضا و بافت درون رحم است.

به نقل از نیچر، پیوند عضو قبل از تولد می‌تواند به رشد و تکامل عضو پیوندی همراه با جنین کمک کند تا اندام در بدو تولد کار کند و خطر رد شدن کمتری داشته باشد. گلن گاردنر(Glenn Gardener)، جراح جنین در بیمارستان مادران مَتِر(Mater) در بریزبن، استرالیا، می‌گوید: این داده‌ها دوست داشتنی است.

کلیه‌های سبز

یوکو و همکارانش در مطالعه خود، موش‌ها را اصلاح ژنتیکی کردند تا پروتئین فلورسنت سبز رنگ را در کلیه‌هایشان بیان کنند تا بافت آن قابل ردیابی باشد. آنها سپس بافت سبز کلیه را از جنین موش استخراج کردند و از یک سوزن کوچک برای قرار دادن آن زیر پوست در پشت جنین‌های موش ۱۸ روزه که در رحم مادرشان رشد می‌کردند، استفاده کردند. موش‌های صحرایی پس از دوره بارداری طبیعی حدود ۲۲ روز به دنیا آمدند.

این بافت به تدریج توسعه یافت و واحدهای تصفیه کننده ضایعات به نام گلومرول و ساختارهای کلیوی داخلی و خارجی به خوبی تقسیم شدند. دو هفته و نیم بعد، کلیه‌ها شروع به تولید ادرار کردند. یوکو می‌گوید: خط زمانی آن تقریبا مشابه رشد عادی بود. اما از آنجایی که کلیه پیوندی به حالب متصل نبود، ادرار جایی برای رفتن نداشت، بنابراین محققان به طور مداوم کلیه را تخلیه کردند تا زمانی که موش‌ها در حدود پنج ماهگی از بین رفتند.

از ۹ جنینی که با جراحی به چهار موش باردار پیوند زده شد، هشت موش کلیه‌های سبز فلورسنت تشکیل دادند. یوکو می‌گوید: در جنین نهم، بافت پیوند شده احتمالا با موفقیت جاسازی نشده است.

با نگاهی دقیق به کلیه‌ها مشخص شد که رگ‌های خونی جنین در داخل بافت اهدایی رشد کرده‌اند که باعث می‌شود سیستم ایمنی بدن آنها را کمتر پس بزند. به گفته گاردنر، یکی از دلایل اصلی رد پیوند عضو، ناسازگاری بین عروق خونی اهداکننده و بدن میزبان است. این واقعا عالی بود.

خوک، میمون، انسان

هدف درازمدت یوکو پیوند کلیه جنین خوک به جنین انسان مبتلا به سندرم پاتر است که در آن نوزاد متولد نشده کلیه‌های سالمی ندارد و معمولا ساعاتی پس از تولد می‌میرد.

یوکو برای آزمایش پیوند بیگانه، بافت کلیه موش را به جنین موش پیوند زد. مداخله در چهار موش با موفقیت انجام شد و کلیه‌ها به مدت ۱۰ روز بدون رد شدن رشد کردند. در ۱۸ روزگی، بافت نشانه‌هایی از پس زدن را نشان می‌دهد که می‌توان با داروهای سرکوب‌کننده ایمنی آن را مهار کرد. یوکو می‌گوید بافت جنین نسبت به بافت بالغ احتمال کمتری برای ایجاد پاسخ ایمنی دارد، به این معنی که برای جلوگیری از رد شدن، نیازی به اصلاح ژنتیکی قبل از پیوند نیست.

تاکنون، محققان تلاش کرده‌اند تا اندام‌های کاملا رشد یافته را اصلاح ژنتیکی کنند تا انجام پیوند بیگانه را به درمان‌های بالینی نزدیک‌تر کنند. ماه گذشته، جراحان در ایالات متحده اولین پیوند کلیه را از خوک‌های اصلاح شده ژنتیکی به یک فرد بالغ زنده انجام دادند. جراحان در ایالات متحده و چین پیش از این قلب خوک اصلاح شده با ژن را به افراد زنده و کلیه خوک و کبد اصلاح شده ژنی را به افرادی که عملکرد مغزی نداشتند، پیوند زده بودند.

یوکو می‌گوید که او همچنین پیوند جنین خوک به خوک را در ۳۸ جنین خوک انجام داده است و ۱۸ خوک دریافت کننده متولد شده است. این نتایج منتشر نشده است. او همچنین در حال انجام پیوند جنین خوک به میمون است و امیدوار است تا چند ماه دیگر کار روی ماکاک‌های سینومولگوس(Macaca fascicularis) را آغاز کند.

گاردنر می‌گوید نتایج در موش‌ها شگفت‌انگیز است، اما هنوز تا قابل اجرا شدن در انسان فاصله زیادی دارد. احمد باشات(Ahmet Baschat)، متخصص مداخلات جنینی در دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور، مریلند، می‌گوید: در اصل، چشم انداز پیوند عضو در رحم مفهوم شگفت انگیزی است. از نظر علمی، بدیع است. این یک شروع است. اما، باشات می‌گوید که هنوز خیلی هیجان زده نمی‌شود.

یوکو شروع به تعامل با مردم کرده است تا آنها را از مزایای پیوند بیگانه جنین به انسان آگاه کند و اعتماد آنها را جلب کند. ایسنا/

https://interestingengineering.com/science/tissue-transplant-rat-fetus-develops-kidney

مقاله
https://www.biorxiv.org/content/10.1101/2024.04.15.589452v1

@biotech_ir

همکاری با یک باکتری برای از بین بردن سرطان لوزالمعده


بسیاری از تومورهای لوزالمعده مانند قلعه‌های بدخیم هستند که توسط ماتریسی متراکم از کلاژن و سایر بافت‌ها محافظت می‌شوند. این ماتریکس از توده سرطانی در برابر سلول‌های ایمنی و ایمونوتراپی‌هایی که در درمان سرطان مؤثر بوده‌اند، مراقبت می‌کند. طبق یافته‌های تازه منتشرشده محققان دانشگاه ویسکانسین -مادیسون، با استفاده از باکتری‌ها برای نفوذ به دیواره دفاعی توده سرطانی و وارد کردن دارو به داخل دژ سرطانی، می‌توان به درمان سرطان لوزالمعده کمک کرد.

سرطان لوزالمعده آمار مرگ و میر بسیار بالایی دارد و کمترین میزان بقای پنج ساله را در بین سرطان‌ها ‌دارد. یکی از جاهایی که تمرکز زیادی برای توسعه روش‌های درمانی روی آن انجام شده، ماتریس اطراف تومورهای لوزالمعده است که به عنوان یک مانع مؤثر در برابر درمان عمل می‌کند.

این سد مجموعه‌ای از کلاژن، بافت همبند و پروتئین‌هایی را دارد که فیبروز کبدی را تسهیل می‌کند. مطالعات اخیر نقش این سد را در خنثی کردن تلاش‌های درمانی با سیستم ایمنی درمانی پررنگ کرده است. با تجزیه و تحلیل نمونه‌های تومور بیماران، این تیم شواهد ژنتیکی داد که نوع خاصی از کلاژن، به نام کلاژن انکوژنیک، در واقع مانعی برای درمان‌های مبتنی بر ایمونوتراپی است.

کوانین هو، استادیار دانشکده داروسازی این دانشگاه می‌گوید: این ماتریکس خارج سلولی واقعاً متراکم بوده، متشکل از سلول‌های سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است. کلاژن‌ها و سلول‌های دیگر نیز یک مشکل اساسی در درمان سرطان لوزالمعده است.

برای حل این مشکل، محققان از نوعی باکتری استفاده کردند که می‌تواند از سد سخت کلاژن عبور کرده و نانوداروهای ایمونوتراپی را به سلول هدف تحویل دهد.

این تیم سویه‌ای از باکتری Escherichia coli با سابقه استفاده ایمن در انسان و میل بالا به نفوذ به محیط های کم اکسیژن مانند تومورها را انتخاب کرد تا به عنوان نانوحامل دارویی عمل کند. این «قفس پروتئینی» حاوی یک جفت دارو است که یکی از آنها کلاژن را تجزیه می‌کند و دیگری یک مهارکننده بازرسی ایمنی ضدسرطان است. نتایج آزمایش‌های انجام شده روی حیوانات موفقیت‌آمیز بوده است.

به نقل از ستاد نانو، آنها این سیستم را روی مدل‌های موش مبتلا به نوعی سرطان آدنوکارسینومای مجرای لوزالمعده یا PDAC که رایج‌ترین و کشنده‌ترین شکل سرطان لوزالمعده است، آزمایش کردند.ایسنا

https://www.eurekalert.org/news-releases/1043379

لینک مقاله
https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S2666634024000837?via%3Dihub

@biotech_ir

کشته شدن قاتل ۱۵۰۰ ایرانی معترض، ابراهیم رئیسی را به جامعه ایران تبریک می گوییم. انتقام نور از تاریکی مبارکمان باشد. به امید نابودی تک تک شیاطین و قاتلین! به امید غلبه نور بر تاریکی! ❤️☀️🤞

اولین مینی مغز جهان با سد خونی مغزی

متخصصان بیمارستان کودکان سینسیناتی با دستیابی به یک پیشرفت بزرگ، اولین مینی مغز انسانی را که دارای سد خونی-مغزی (BBB) کاملاً عملکردی است، توسعه داده‌اند. این ارگانوئیدهای جدید، که با نام "assembloids" شناخته می‌شوند، ترکیبی از ارگانوئیدهای مغزی و عروقی هستند که به طور واقعی تعاملات پیچیده بین سلول‌های عصبی و عروقی انسان را بازسازی می‌کنند.

این مدل‌های نوآورانه به دانشمندان این امکان را می‌دهند تا مکانیزم‌های پیچیده عملکرد و نقص BBB را مطالعه کنند، که برای کشف داروهای جدید و مداخلات درمانی بسیار حائز اهمیت است. این مدل‌ها همچنین می‌توانند برای غربالگری شخصی داروها، مدل‌سازی بیماری‌های عصبی-عروقی، و ارزیابی سموم محیطی مورد استفاده قرار گیرند.

این پیشرفت می‌تواند تأثیر بزرگی بر مطالعه و درمان بیماری‌های مختلف مغزی از جمله سکته، سرطان مغز، آلزایمر، و پارکینسون داشته باشد. ارگانوئیدهای جدید به محققان این امکان را می‌دهند که با استفاده از سلول‌های بنیادی انسانی، مدل‌های دقیقی از مغز انسان ایجاد کنند که می‌توانند نقص‌های ژنتیکی و شرایط خاص بیماری‌ها را بازتاب دهد.
https://interestingengineering.com/health/first-mini-brain-with-functional-blood-brain-barrier

https://www.cell.com/cell-stem-cell/abstract/S1934-5909(24)00146-2#%20

@biotech_ir

خشکی دهان خطرناک است؟

خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای رایج از برخی بیماری‌های کم اهمیت، همچنین می‌تواند نشانه خطر برای پنج بیماری جدی‌تر باشد.

خشکی دهان ممکن است ناراحتی جزئی به نظر برسد، اما دندانپزشکی هشدار جدی داده است که خشکی دهان می‌تواند علامت خطر پنج بیماری جدی نیز باشد.

دکتر آزاد ایروملو، از شرکت خصوصی دندانپزشکی Banning Dental Group، تاکید کرده است که چرا افراد باید به این علائم رایج توجه کنند.

وی می‌گوید: در حالی که خشکی دهان اغلب می‌تواند ناشی از خروپف، سیگار کشیدن، مصرف برخی داروها یا مصرف بیش از حد الکل باشد، می‌تواند به دلیل کاهش تولید بزاق، بخشی طبیعی از پیری محسوب شود و می‌تواند نشان‌دهنده سلامت ضعیف دهان نیز باشد. نگران‌کننده‌تر، این است که حتی ممکن است نشانه‌ای از شرایط بالقوه تهدیدکننده زندگی مانند دیابت و بیماری اچ آی وی باشد.

دکتر ایروملو توضیح داد: خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای باشد که چیزی در جای درست نیست و علائمی مانند احساس چسبندگی در دهان، خشکی یا گلو درد، مشکل در جویدن یا بلع یا حتی بوی بد دهان را نشان دهد.

برخی از شرایط سلامتی خاص مانند سکته مغزی، دیابت یا بیماری آلزایمر می‌توانند خود را به این شکل نشان دهند، در حالی که این علائم می‌توانند نشان‌دهنده اختلال خود ایمنی مانند اچ آی وی یا سندرم شوگرن نیز باشند.

سندروم شوگرن، نوعی بیماری خودایمنی است به این معنی که سیستم ایمنی بدن به اشتباه به قسمت‌هایی از آن حمله می‌کند. در واقع در سندروم شوگرن، سیستم ایمنی بدن عمدتا به غدد اشک و بزاق فرد حمله می‌کنند و باعث خشکی دهان و چشم در افراد می‌شود.  

وی خاطرنشان کرد: هنگامی که به دندانپزشک مراجعه می‌کنید، او فقط مراقب سلامت دهان و دندان شما نیست، بلکه در مورد چگونگی تشخیص برخی مشکلات گسترده‌تر در سلامت عمومی شما نیز آموزش دیده است. بسیار مهم است که مراقب سلامت خود باشید و اگر متوجه علائم دائمی خشکی دهان شدید، باید آن را با پزشک عمومی خود مطرح کنید.

خشکی دهان یا یا زروستومیا، اصطلاح پزشکی برای شرایطی است که غدد بزاقی ما قادر به ترشح بزاق کافی برای مرطوب نگه داشتن دهان نیستند. علیرغم اینکه اغلب نادیده گرفته می‌شود، بزاق ما نقش مهمی در حفظ سلامت دهان، خنثی کردن اسیدهای مضر تولید شده توسط باکتری‌ها و شستن بقایای مواد غذایی ایفا می‌کند.

علاوه بر این، آنزیم‌های حیاتی را در بر می‌گیرد که به هضم و به بدن ما کمک می‌کنند، همچنین به دریافت ویتامین‌ها و مواد مغذی مورد نیاز بدن کمک می‌کند و برای جلوگیری از پوسیدگی دندان ضروری است.

برای رعایت بهداشت دهان و دندان، مراجعه به دندانپزشک هر ۶ ماه یکبار توصیه می شود.

همچنین توصیه کارشناسان مسواک زدن ۲ بار در روز به مدت ۲ دقیقه با استفاده از خمیر دندان حاوی فلوراید، همراه با نخ دندان کشیدن مکرر و استفاده از دهانشویه است.

پنج بیماری جدی که خشکی دهان می‌تواند نشانه‌ای از آن باشد اچ‌آی‌وی، دیابت، بیماری آلزایمر، سکته و سندرم شوگرن است.

https://www.mirror.co.uk/news/health/dentist-warning-dry-mouth-could-32811448

@biotech_ir

نانوحباب به کمک یکی از سدهای بدنام در آفریقا آمد!

با به کارگیری فناوری نانوحباب در سد هارتبسپورت، اعلام شده که کیفیت آب این سد بهبود قابل توجهی را تجربه کرده است. سد هارتبسپورت در آفریقای جنوبی به دلیل آب هایپرتروفیک خود بسیار بدنام است، در یک پروژه آزمایشی که از ژانویه ۲۰۲۴ آغاز شده، برای تمیز کردن آلاینده‌های این سد از فناوری‌نانوحباب استفاده شده که نتایج جالب و امیدوارکننده‌ای به دست آمده است.

این پروژه به سرپرستی شرکت بلوپلنت (Blueplanet) آفریقای جنوبی انجام می‌شود، که در آن از فناوری نانوحباب برای افزایش اکسیژن به آب استفاده شده است.

به گفته مسئولان شهری، کاری که تا کنون انجام شده در حد پایلوت بوده و یک پروژه کامل نیست و آن‌ها به دنبال نتایج اولیه هستند تا درباره ادامه کار تصمیم‌گیری کنند.

انتظار می‌رود که شرکت بلوپلنت با نصب ژنراتور نانوحباب‌ساز به بهبود آب این سد ادامه دهد. این دستگاه ۳۰۰ واتی اکسیژن را به صورت حباب وارد آب می‌کند تا سطح اکسیژن افزایش یابد و با این کار مواد آلی آلاینده آب و همچنین باکتری‌های بیماری‌زا را کاهش دهد. این روش با افزایش اکسیژن محلول در آب به تجزیه میکروارگانیسم‌ها هم در داخل آب و هم کف سد کمک می‌کند.

در بیش از یک ماه آزمایش، از نانوحباب برای تجزیه آلاینده‌هایی مانند باکتری‌های E.coli استفاده شد که در نهایت به افزایش شفافیت آب کمک کرده است.

به گزارش ستاد نانو، موگا از مسئولان این پروژه می‌گوید: «کیفیت آب در محل آزمایش به طرز چشمگیری بهبود یافته و تأثیر آن به کل سد گسترش می یابد. میزان مواد مغذی موجود در آب سد نیز کاهش یافته است.»

بیش از نیمی از آب سد با گیاهان پوشانده شده است که این موضوع بر کیفیت آب اثر منفی دارد. استفاده از نانوحباب‌ها امیدهای زیادی را ایجاد کرده تا بتوان از آن برای زدودن این بافت گیاهی از سطح آب و افزایش شفافیت و کیفیت آب استفاده کرد.


https://www.dailymaverick.co.za/article/2024-05-10-hope-for-hartbeespoort-dam-water-quality-as-new-nanobubble-technology-starts-to-bite/

@biotech_ir

‌ثبت یک جنس و گونه جدید باکتریوفاژی از سوی پژوهشگران دانشگاه شیراز

فارس گونۀ جدیدی باکتروفاژی به‌نام آرش (Arash) و جنس آرش‌ویروس (Arashvirus) ازسوی پژوهشگران دانشگاه شیراز، در پایگاه NCBI به ثبت رسید.

طی انجام رساله دکتری محمدهاشم یوسفی در رشته بهداشت موادغذایی، به‌راهنمایی سعید حسین‌زاده،‏ استاد دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز، برای اولین‌بار در دنیا یک باکتریوفاژ جدید از محیط جداسازی و ویژگی‌های ریخت‌شناسی، عملکردی و ژنومی آن با استفاده از تکنیک‌های روز دنیا ازجمله تکنیک  Whole Genome Sequencingمورد بررسی قرار گرفت که پس از انجام بررسی‌های علمی لازم مشخص شد، این باکتریوفاژ دارای یک ژنوم کاملا جدید است که در پایگاه NCBI به‌عنوان یک جنس و گونه جدید، به نام جنس Arashvirus و گونهArash  ثبت شد.

سعید حسین‌زاده، استاد دانشگاه شیراز امروز، ۱۶ خردادماه با اعلام این خبر توضیح داد: امروزه بشریت با پدیده بسیار چالش‌برانگیز مقاومت به آنتی‌بیوتیک مواجه است. به این معناکه باکتری‌های عامل بیماری‌های انسانی و دامی و حتی گیاهی در حال مقاوم‌شدن به طیف وسیعی از آنتی‌بیوتیک‌های موجود هستند و بنابراین حتی درمان ساده‌ترین عفونت‌ها نیز با چالش جدی مواجه خواهد بود. مصرف بی‌رویه و نابجای آنتی‌بیوتیک و درمان‌های آنتی‌بیوتیکی ناقص از عوامل بروز این بدیده به شمار می‌رود.

وی ادامه داد: از آنجایی‌که آنتی‌بیوتیک‌ها در پزشکی، دامپزشکی، صنایع کشاورزی، غذایی، دامپروری و همچنین آبزی‌پروری نیز استفاده می‌شود، چالش‌های ناشی از مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های موجود در سراسر جهان بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است و پژوهشگران در حال تلاش برای یافتن راه‌های جایگزین یا مکمل برای آنتی‌بیوتیک‌ها هستند. یکی از راه‌های جایگزین که در سال‌های اخیر مورد اقبال قرار گرفته است ویروس‌های آلوده‌کننده باکتری‌ها (باکتریوفاژها) هستند که به‌طور طبیعی در محیط‌زیست حضور دارند. مزیت‌های باکتریوفاژها شامل اختصاصیت آن‌ها برای جنس‌های خاص باکتریایی، خودتکثیرشوندگی، عوارض جانبی کمتر، جذب سریع و تاثیرات زیست‌محیطی کمتر است.

این استاد دانشگاه بیان کرد: دکتر محمدهاشم یوسفی، دانش‌آموخته دکتری دامپزشکی و دکتری تخصصی بهداشت مواد غذایی  دانشگاه شیراز طی انجام رساله دکتری خود با راهنمایی بنده، در دانشگاه شیراز و دانشگاه کاتولیک لوون بلژیک، موفق شد تعدادی باکتریوفاژ جدید اختصاصی باکتری سالمونلا از منابع محیطی شهر شیراز و شهر لوون بلژیک جداسازی کند. ویژگی‌های فنوتیپی و ژنوتیپی این باکتریوفاژها شناسایی شد و پس‌از انجام بررسی‌های لازم، توالی کامل ژنوم یکی از آن‌ها ضمن تأسیس یک جنس و گونه کاملا جدید باکتریوفاژی با نام قهرمان اساطیری ایرانی، آرش در پایگاه مرکز ملی اطلاعات زیست‌فناوری ایالات متحده (NCBI) به ثبت رسید.

یک تیم تحقیقاتی متشکل از اعضای هیئت‌علمی گروه بهداشت دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز‌‏، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، دانشگاه کاتولیک لوون بلژیک و دانشگاه توبینگن آلمان در چندسال اخیر‏، کارهای تحقیقاتی را روی باکتریوفاژها شامل جنبه‌های مختلف ازجمله جداسازی‏، شناسایی و بررسی ویژگی‌های ریخت‌شناسی، عملکردی و ژنومی و استفاده از آن‌ها به‌عنوان مواد ضدمیکروبی بیولوژیک در صنایع غذایی برای مهار پاتوژن‌های غذایی و همچنین درمان عفونت‌های انسانی آغاز کرده است و انجام رساله دکتری محمدهاشم یوسفی یکی ازجمله اقدامات تیم تحقیقاتی نام‌برده است که مقالات علمی متعددی را نیز در این زمینه، در نشریات معتبر بین‌المللی‏ به انتشار رسانده است.


https://bmcmicrobiol.biomedcentral.com/articles/10.1186/s12866-023-03056-9

@biotech_ir

آنتی‌بیوتیک جدیدی که با باکتری‌های خوب کاری ندارد

دانشمندان موفق به کشف یک آنتی‌بیوتیک انقلابی شده‌اند که باکتری‌های خوب را حفظ می‌کند و تنها باکتری‌های بد را نابود می‌کند.

با وجود تمام کارهایی که آنتی‌بیوتیک ها برای ما انجام داده‌ و می‌دهند، یکی از بزرگترین معایب استفاده از آنها این است که آنها به طور بی‌رویه هم باکتری‌های خوب و هم باکتری‌های بد را از بین می‌برند.

مصرف یک دوره از این داروی نجات‌بخش نه تنها می‌تواند مهاجمان بیماری‌زا را در بدن انسان نابود کند، بلکه همچنین می‌تواند تأثیر بسیاری بر روده و مجموعه میکروب‌های ساکن آن داشته باشد.

این تاثیر گاهی اوقات می‌تواند منجر به رشد بیش از حد برخی باکتری‌ها یا قارچ‌ها شود. به عنوان مثال، زنان پس از درمان آنتی بیوتیکی تا ۳۰ درصد احتمال ابتلا به عفونت قارچی را دارند.

دانشمندان دانشگاه ایلینوی در اوربانا شمپین(Urbana-Champaign) در حال کار بر روی یک راه حل هستند. آنها آنتی بیوتیک جدیدی به نام لولامیسین(lolamicin) کشف کرده‌اند که می‌تواند بر پاتوژن‌های گِرَم منفی تأثیر بگذارد و در عین حال میکروب‌های دیگر را به حال خود رها کند.

هنوز راه درازی تا آزمایش این دارو بر روی انسان در پیش است، اما محققان امیدوارند که بتواند به عنوان طرحی برای توسعه آنتی بیوتیک‌ها در آینده باشد.

باکتری‌های گرم منفی از علل شایع عفونت در روده‌ها، ریه‌ها، مثانه و خون هستند و از بین بردن آنها بسیار دشوار است. مقاومت آنها در برابر آنتی بیوتیک‌های کنونی یکی از فوری‌ترین تهدیداتی است که سلامت جهانی بشر امروزی با آن مواجه است.

آنتی بیوتیک‌های وسیع الطیف می‌توانند هم باکتری‌های گرم منفی و هم باکتری‌های گرم مثبت را از بین ببرند، اما دانشمندان می‌گویند که نیاز اساسی برای یافتن دارویی وجود دارد که بتواند به طور خاص باکتری‌های گرم منفی را مورد هدف قرار دهد، زیرا به احتمال زیاد در برابر آنتی بیوتیک‌های فعلی ما مقاوم هستند. این کار به میکروب‌های بیشتری که برای سلامتی انسان مفید هستند فرصت می‌دهد که در امان بمانند.

دارویی مانند لولامیسین می‌تواند یک بلیت به دنیایی جدید باشد. زمانی که لولامیسین در ظروف آزمایشگاهی در برابر ۱۳۰ سویه باکتری‌های گرم منفی معمولی مقاوم به دارو مانند ای کولی(E. coli)، K. pneumoniae و E. cloacae قرار گرفت، این دارو تک تک آنها را از بین برد و موفق به کاری شد که بسیاری از آنتی بیوتیک‌های دیگر در آن شکست خوردند.

در جوندگان نیز لولامیسین با موفقیت پنومونی حاد و عفونت‌های خونی را درمان کرد و در عین حال میکروبیوم روده آنها را حفظ کرد.

در واقع دانشمندان دریافتند که این دارو هیچ تاثیری بر باکتری‌های گرم مثبت یا باکتری‌های گرم منفی غیر بیماری‌زا که در موش‌ها زندگی می‌کردند، نداشته است.

با توجه به اینکه حتی یک دوره کوتاه از مصرف آنتی بیوتیک نیز می‌تواند باعث کاهش سریع تنوع گونه‌های میکروبی ساکن در روده انسان شود، این یک کشف هیجان انگیز است.

پیامدهای سلامتی این تغییرات به خوبی درک نشده است، اما به نظر می‌رسد که پس از استفاده از آنتی بیوتیک‌های خاص، بیمار را در معرض عفونت‌های ثانویه قرار می‌دهد.

لولامیسین متفاوت است. برخلاف آنتی بیوتیک رایج آموکسی‌سیلین یا کلیندامایسین(آنتی بیوتیکی که فقط باکتری‌های گرم مثبت را از بین می‌برد)، این داروی جدید منجر به تغییرات اساسی در میکروبیوم روده موش‌ها در یک ماه یا بیشتر پس از درمان نمی‌شود.

در طول این مدت، موش‌هایی که تحت درمان با لولامیسین قرار گرفته بودند، در معرض عفونت باکتریایی قرار گرفتند که اغلب به دنبال مصرف آنتی بیوتیک در روده بزرگ ایجاد می‌شود. موش‌هایی که تحت درمان با لولامایسین قرار گرفتند، تقریباً به همان میزانی که با کلیندامایسین یا آموکسی‌سیلین درمان شدند، به عفونت C. difficile مبتلا نشدند.

با توجه به اینکه ایالات متحده به تنهایی هر ساله تقریباً ۵۰۰ هزار عفونت C. difficile را تجربه می‌کند که ۳۰ هزار مورد آن کشنده است، توسعه یک آنتی بیوتیک محافظ میکروبیوم می‌تواند نجات دهنده باشد.

دانشمندان اکنون در تلاش هستند تا کار خود را بهینه کنند تا اطمینان حاصل شود که پاتوژن‌ها در طول زمان به لولامیسین مقاوم نمی‌شوند.

پژوهشگران می‌گویند: میکروبیوم روده برای حفظ سلامت میزبان نقش اساسی دارد و اختلال در آن می‌تواند منجر به بسیاری از اثرات مضر از جمله عفونت C. difficile و فراتر از آن شود. در نتیجه، آنتی بیوتیک‌های خاص پاتوژن مانند لولامیسین برای به حداقل رساندن آسیب جانبی به میکروبیوم روده حیاتی خواهد بود. این اثر حفظ میکروبیوم باعث برتری چنین آنتی بیوتیک‌هایی برای بیماران در مقایسه با آنتی بیوتیک‌ها در عملکرد بالینی فعلی می‌شود.

لینک مقاله
https://www.nature.com/articles/s41586-024-07502-0

@biotech_ir