سالی پر از امیدواری و خوبی و مهربونی باشه
سالی که دلخوشیات فوران کنه، بدون هیچ غمی بخندی و شاد باشی هیچی لایق خوب بودن تو و حال خوبتو نداره پس بدون چقد قدرتمند و لایق بهترینایی، میدونم روحت خیلی ضربه خورده دلت خیلی شکسته کسی اشکاتو پاک نکرده کسی بغلت نکرده و سردت شده از آدما همین بر میاد ولی تو پاشو و قوی باش خنده رو لبات باشه و به روز های خوبی که در انتظارته فک کن 🌱🕊💫

رشد کنید و برای این جماعت بشید پدیده!

ژک

شهر گرد و خاک سرفه میکند برگ ها رنگ از رویشان میپرد، گوری مانند مرگ برای همه نوشته میشود.
قلب ها سیاه تر میشوند، آدم ها کجا خزیده اند؟!
چشم هایش لای درز های دیوار دیده میشود، شهر بوی مرگ بوی خاکستر میدهد.

ژک

خربزه؟

یخ زدم و در خود میلرزیدم.
روحم سرسختانه میکوشید تا از گوشه چشم هایم راهی به بیرون پیدا کنه و بگریزد.

ژک

کاش همتونو میزاشتن رو کمد. دور و غیر قابل دسترس!

ژک

زندگی من در وهم تباهی و انزوا سپری میشد
سکوتم زوزه‌ای کر کننده بود
و مغزم گورستانی از افکار تاریک و رنج کشیده بود.

ژک

برای غم تو دلم خون[ـه] شد.

ژک

آزادی سه حرفه، بریدنِ د[ ا ]ستان زندگی.

ژک

من نمی‌بینمت،
به همان اندازه که نمی‌بینمت
نمی‌شنومت،
نمی‌لمسمت

ژک

‌ ‌ ‌‌‌ ‌
یا شاید رگ و ریشه غمه

دنیا اینقد پیله میکرد که تصمیم گرفت پروانه شه.

ژک

لجن از دیواره های بهشتتون میپاشه به سر و صورتمون.

ژک

صدای درونش را درد میکشید

ژک

درونش از چشم هایش میریخت بیرون

ژک

نشد رویاهامونو زندگی کنیم..
زندگی، رویاهامونو با خودمون کرد.

ژک

همه چیز از تاریکی شروع میشود.
انسان خود را در انزوا و تاریکی خود پیدا میکند، روح ها صدایی کر کننده از سکوت دارند، هیچ گاه حاظر به نشان دادن خود نیستن برای پیدا کردنشان باید به اعماق خود رفت، در انتهای دنیا چیزی جز پیدایش خود نیست. آنها مارا به سوی خود فرا میخوانند راه را برای ما در دل تاریکی شب در زوزه سکوت شب باز میکنند.
مارا به آرامشی برای زندگی تاریک فرا میخوانند.

ژک

میمیریم تنمان را سگ میخورد و میریند یه همچین جوری در جهان بازیافت میشویم.

ژک