ترجمۀ نامه آقای فاین:

"خیلی قبل تر از پروفسور واینبرگ، و دیگر دانشمندان برجسته ای که شما اشاره کردید، آلبرت اینشتین پاسخ سوال شما را اینگونه می نویسد:
" شکی نیست که مکانیک کوانتومی یک عنصر زیبا از حقیقت را اخذ کرده است و یک سنگ محکی برای هر پایۀ نظری در آینده است به طوری که نظریۀ کوانتوم باید به عنوان یک حد از از آن پایه قابل استنتاج باشد، درست مانند الکترواستاتیک که از معادلات ماکسول قابل استنتاج است و ترمودینامیک که از مکانیک کلاسیک قابل استخراج است. با این وجود من باور ندارم که مکانیک کوانتومی نقطۀ آغازی برای جستوجوی این پایه باشد. همانطور که ما از ترمودینامیک یا مکانیک آماری نمی توانیم پایۀ مکانیک را به دست آوریم"
نظر شخصی من مطابق با این نظر اینشتین است. برنامه های معاصر، نظیر نظریه بوهم_دوبروی، از مکانیک کوانتومی شروع می کند و سعی در اضافه کردن مسیرهای فضازمانی می کند(یا چیزی شبیه به این). این دقیقا همان چیزی است که اینشتین به عنوان بن بست می دید. به طور مشابه این موضوع برای نظریه های رمبش خود به خودی ( مانند GRW) ، که به عنوان یک تصحیح جزئی از کوانتوم عمل می کنند، یا برای تعابیری شبیه اِوِرِت و چندجهانی بر قرار است. من فکر می کنم یک رویکرد ریشه ای تر، با منابع مفهومی کاملا متفاوت، برای غلبه بر نقص های کوانتوم فعلی مورد نیاز است. بدون شک آن از درک عمیق تر گرانش کوانتومی خواهد آمد. اما در حال حاضر من هیچ رویکردی را نمی بینم که پایۀ قوی داشته باشد.
من می بینم که کار شما توسط پروفسور مهدی گلشنی هدایت می شود، شما خوش شانس هستید که با چنین دانشمند برجسته ای کار می کنید. برای پروژه شما بهترین آرزوها را دارم."

Quantum problems

ترجمۀ نامه آقای فاین:

"خیلی قبل تر از پروفسور واینبرگ، و دیگر دانشمندان برجسته ای که شما اشاره کردید، آلبرت اینشتین پاسخ سوال شما را اینگونه می نویسد:
" شکی نیست که مکانیک کوانتومی یک عنصر زیبا از حقیقت را اخذ کرده است و یک سنگ محکی برای هر پایۀ نظری در آینده است به طوری که نظریۀ کوانتوم باید به عنوان یک حد از از آن پایه قابل استنتاج باشد، درست مانند الکترواستاتیک که از معادلات ماکسول قابل استنتاج است و ترمودینامیک که از مکانیک کلاسیک قابل استخراج است. با این وجود من باور ندارم که مکانیک کوانتومی نقطۀ آغازی برای جستوجوی این پایه باشد. همانطور که ما از ترمودینامیک یا مکانیک آماری نمی توانیم پایۀ مکانیک را به دست آوریم"
نظر شخصی من مطابق با این نظر اینشتین است. برنامه های معاصر، نظیر نظریه بوهم_دوبروی، از مکانیک کوانتومی شروع می کند و سعی در اضافه کردن مسیرهای فضازمانی می کند(یا چیزی شبیه به این). این دقیقا همان چیزی است که اینشتین به عنوان بن بست می دید. به طور مشابه این موضوع برای نظریه های رمبش خود به خودی ( مانند GRW) ، که به عنوان یک تصحیح جزئی از کوانتوم عمل می کنند، یا برای تعابیری شبیه اِوِرِت و چندجهانی بر قرار است. من فکر می کنم یک رویکرد ریشه ای تر، با منابع مفهومی کاملا متفاوت، برای غلبه بر نقص های کوانتوم فعلی مورد نیاز است. بدون شک آن از درک عمیق تر گرانش کوانتومی خواهد آمد. اما در حال حاضر من هیچ رویکردی را نمی بینم که پایۀ قوی داشته باشد.
من می بینم که کار شما توسط پروفسور مهدی گلشنی هدایت می شود، شما خوش شانس هستید که با چنین دانشمند برجسته ای کار می کنید. برای پروژه شما بهترین آرزوها را دارم."

hottg.com/QMproblems/34

1.6K viewsedited  Oct 29, 2017 at 16:58