Channel: روزنه
عباس علاوه بر انقلاب ایران به خاطر عکس هایش از بیافرا، ویتنام و آفریقای جنوبی به دنیا معرفی شد.
او در طول سال های فعالیتش در آژانس های خبری متعددی از جمله سیپا پرس و گاما عکاسی کرده و سرانجام در (۱۹۸۱) به آژانس عکس مگنوم پیوست و از سال (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱) میلادی رئیس دوره‌ای مگنوم بود؛ آژانسی که توسط عکاس مشهور فرانسوی «هنری کارتیه برسون» به همراه «رابرت کاپا» و تعدادی از عکاسان جنگ تشکیل شد که برای ثبت وقایع مختلف سیاسی و اجتماعی دنیا دور یکدیگر جمع شده بودند.
یک سال پیش از آنکه او رئیس دوره‌ای آژانس شود، بعد از ۱۷ سال دوری از سرزمینش به ایران بازگشت. دستاورد این سفر، کتابی شد به نام «روزشمار ایران ۲۰۰۲–۱۹۷۱» که علاوه بر عکس‌ها، شامل یادداشت‌های روزانه عباس نیز هست و این یادداشت‌های روزانه در ایام سفر کمک می‌کند تا زیبایی‌شناسی شخصی عکس‌هایش برای بیننده شناسانده و معنی شود.
او از سال(۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶) به مکزیک سفر کرد و به عکاسی پرداخت. ۱۱ جلد کتابی که تاکنون از او به چاپ رسیده، تنها بخشی از فعالیت‌های سی و شش‌ساله او را شامل می‌شود.
عطار عکس‌هایش در ۶ دهه عکاسی را به ۱۰ موضوع: خشونت، تحجر و نفرت، تحقیر، درد، شلوغی، ریشخند، معنویت، زیبایی، اندوه و خلوت دسته بندی می کند؛ که خشونت پربارترین فصل کاری او را می سازد. از نگاه عباس تعریف خشونت تنها در میدان جنگ و انقلاب خلاصه نمی شود بلکه خشونت انسان به حیوانات، خشونت فرد به خودش و خشونت مذاهب و … را نیز دربرمی گیرد.
عباس عطار در پنجم اردیبهشت ماه (۱۳۹۷) و در سن ۷۴ سالگی، به خاطر بیماری سرطان در پاریس درگذشت.
◼️@MAH_7ART
او در طول سال های فعالیتش در آژانس های خبری متعددی از جمله سیپا پرس و گاما عکاسی کرده و سرانجام در (۱۹۸۱) به آژانس عکس مگنوم پیوست و از سال (۱۹۹۸ تا ۲۰۰۱) میلادی رئیس دوره‌ای مگنوم بود؛ آژانسی که توسط عکاس مشهور فرانسوی «هنری کارتیه برسون» به همراه «رابرت کاپا» و تعدادی از عکاسان جنگ تشکیل شد که برای ثبت وقایع مختلف سیاسی و اجتماعی دنیا دور یکدیگر جمع شده بودند.
یک سال پیش از آنکه او رئیس دوره‌ای آژانس شود، بعد از ۱۷ سال دوری از سرزمینش به ایران بازگشت. دستاورد این سفر، کتابی شد به نام «روزشمار ایران ۲۰۰۲–۱۹۷۱» که علاوه بر عکس‌ها، شامل یادداشت‌های روزانه عباس نیز هست و این یادداشت‌های روزانه در ایام سفر کمک می‌کند تا زیبایی‌شناسی شخصی عکس‌هایش برای بیننده شناسانده و معنی شود.
او از سال(۱۹۸۳ تا ۱۹۸۶) به مکزیک سفر کرد و به عکاسی پرداخت. ۱۱ جلد کتابی که تاکنون از او به چاپ رسیده، تنها بخشی از فعالیت‌های سی و شش‌ساله او را شامل می‌شود.
عطار عکس‌هایش در ۶ دهه عکاسی را به ۱۰ موضوع: خشونت، تحجر و نفرت، تحقیر، درد، شلوغی، ریشخند، معنویت، زیبایی، اندوه و خلوت دسته بندی می کند؛ که خشونت پربارترین فصل کاری او را می سازد. از نگاه عباس تعریف خشونت تنها در میدان جنگ و انقلاب خلاصه نمی شود بلکه خشونت انسان به حیوانات، خشونت فرد به خودش و خشونت مذاهب و … را نیز دربرمی گیرد.
عباس عطار در پنجم اردیبهشت ماه (۱۳۹۷) و در سن ۷۴ سالگی، به خاطر بیماری سرطان در پاریس درگذشت.
◼️@MAH_7ART
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥#مستند
▪️ مستندی درباره‌ی «عباس عطار»
از مجموعه‌ی «کنتاکت: مگنوم‌فوتو»
▪️ همراه با زیرنویس فارسی
@Filmkootahh
◼️@MAH_7ART
▪️ مستندی درباره‌ی «عباس عطار»
از مجموعه‌ی «کنتاکت: مگنوم‌فوتو»
▪️ همراه با زیرنویس فارسی
@Filmkootahh
◼️@MAH_7ART
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎼#موزیک
▪️Princess Of The Night
▪️Richard Clayderman & Zade Dirani
"شاهزاده شب" (ریچارد کلیدرمن و زاد دیرانی)
a special piano duet recording of 'Princess Of the Night' by Richard Clayderman and Zade Dirani.
Composed by Olivier Toussaint in the 1980’s, ‘Princess Of The Night’ boasts a fresh, dynamic new arrangement by Marc Minier
◼️@MAH_7ART
▪️Princess Of The Night
▪️Richard Clayderman & Zade Dirani
"شاهزاده شب" (ریچارد کلیدرمن و زاد دیرانی)
a special piano duet recording of 'Princess Of the Night' by Richard Clayderman and Zade Dirani.
Composed by Olivier Toussaint in the 1980’s, ‘Princess Of The Night’ boasts a fresh, dynamic new arrangement by Marc Minier
◼️@MAH_7ART
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🎥#فیلم_کوتاه
▪️TOAST
British Comedy Drama Short Film
© 2022 Production
▪️یک فیلم کوتاه کمدی-درام بریتانیایی که در زمان قرنطینه کرونا اتفاق می افتد .
کارگردان: بندیکت وب
Starring :Roger Sloman (Nuts in May, EastEnders, Inside No. 9), and up-and-coming actor Harry Walters. Directed by Benedict Webb. Written by Harry Walters
🏆جوایز ::
*Finalist - National Youth Film Awards (Best Screenplay, Editing & Lead Actor)
*Finalist - Horsham Film Festival (Best Comedy)
*Finalist - Cut International Short Film Festival (Best Comedy)
*Runner Up - INDIs Film Festival (22-25)
*Honourable Mention - BIFA Qualifying Sunderland Shorts Film Festival
*Official Selection - BIFA Qualifying Little Wing Film Festival
*Official Selection - IndieFlicks Film Festival
*Official Selection - Crossing the Screen Film Festival (Sussex Film)
*Official Selection - Lift Off Sessions Global Network
◼️@MAH_7ART
▪️TOAST
British Comedy Drama Short Film
© 2022 Production
▪️یک فیلم کوتاه کمدی-درام بریتانیایی که در زمان قرنطینه کرونا اتفاق می افتد .
کارگردان: بندیکت وب
Starring :Roger Sloman (Nuts in May, EastEnders, Inside No. 9), and up-and-coming actor Harry Walters. Directed by Benedict Webb. Written by Harry Walters
🏆جوایز ::
*Finalist - National Youth Film Awards (Best Screenplay, Editing & Lead Actor)
*Finalist - Horsham Film Festival (Best Comedy)
*Finalist - Cut International Short Film Festival (Best Comedy)
*Runner Up - INDIs Film Festival (22-25)
*Honourable Mention - BIFA Qualifying Sunderland Shorts Film Festival
*Official Selection - BIFA Qualifying Little Wing Film Festival
*Official Selection - IndieFlicks Film Festival
*Official Selection - Crossing the Screen Film Festival (Sussex Film)
*Official Selection - Lift Off Sessions Global Network
◼️@MAH_7ART
روزنه
▪️عکس جبران خلیل جبران ۱۹۲۵ ▪️Gibran Kahlil, c. 1925 آثار هنری ناشناخته جبران خلیل جبران و نماد ادبی او مجموعه‌ای از آثار هنری جاودانه و عرفانی را تولید کرد که به طور گسترده ناشناخته است. آثار هنری او از پرتره تا ترکیب بندی های عرفانی را شامل می شود. ◼️@MAH_7ART
جبران خلیل جبران (۱۸۸۳-۱۹۳۱) یکی از مشهورترین شاعران و نویسندگان قرن بیستم است. کار او در حوزه هنرهای تجسمی نیز بخشی جدا نشدنی از زندگی و حرفه ادبی او بود، واقعیتی که اغلب نادیده گرفته می شود. آثار هنری جبران که به‌عنوان عرفانی و اثیری توصیف می‌شوند، به ایده‌های جهانی و حقایق اساسی که عمیقاً در تمثیل‌ها و اشعار او نهفته است، شکل می‌دهند. به عبارت دیگر، نوشته‌های او به همان اندازه که نقاشی‌هایش متون او را به تصویر می‌کشند، به طراحی او نیز خبر می‌دهد.
سال گذشته صدمین سالگرد کتاب « پیامبر» جبران خلیل جبران بود که آن را فرصتی مناسب برای بازنگری در طیف کامل فعالیت‌های فکری و هنری او کرد. جبران، به موازات آثار ادبی خود، هنرمند تجسمی پرکار نیز بود. این واقعیت در بسیاری از بیوگرافی ها پنهان شده است. آثار هنری جبران با آثار ادبی و شعر او همراه است. آنها به ایده های جهانی و حقایق اساسی در شعر و دیگر نوشته های او شکل بصری می بخشند. کلمات و نقاشی های او همان رشته های انسانیت، معنویت و الوهیت را در هم می آمیزد. کاوش در آثار هنری تجسمی او جان تازه ای به متون او می بخشد و به خوانندگان امکان می دهد فلسفه و جهان بینی جبران را در ابعاد جدیدی تجربه کنند.
◼️@MAH_7ART
سال گذشته صدمین سالگرد کتاب « پیامبر» جبران خلیل جبران بود که آن را فرصتی مناسب برای بازنگری در طیف کامل فعالیت‌های فکری و هنری او کرد. جبران، به موازات آثار ادبی خود، هنرمند تجسمی پرکار نیز بود. این واقعیت در بسیاری از بیوگرافی ها پنهان شده است. آثار هنری جبران با آثار ادبی و شعر او همراه است. آنها به ایده های جهانی و حقایق اساسی در شعر و دیگر نوشته های او شکل بصری می بخشند. کلمات و نقاشی های او همان رشته های انسانیت، معنویت و الوهیت را در هم می آمیزد. کاوش در آثار هنری تجسمی او جان تازه ای به متون او می بخشد و به خوانندگان امکان می دهد فلسفه و جهان بینی جبران را در ابعاد جدیدی تجربه کنند.
◼️@MAH_7ART
جبران خلیل جبران در سال (۱۸۸۳) در لبنان به دنیا آمد. جبران کودکی کنجکاو و تخیلی بود. یکی از اولین تأثیرات او از لئوناردو داوینچی بود که آثارش از طریق کتاب‌ها به او معرفی شد. جبران در سال (۱۸۹۵) به همراه خانواده خود به بوستون مهاجرت کرد. جبران بخشی از صحنه فرهنگی پر رونق بوستون بود، عمدتاً به دلیل تأثیر فرد هالند دی (۱۸۶۴-۱۹۳۳)، یک عکاس و معلم. او جبران را در طراحی آکادمیک با تمرکز بر صحت آناتومیک و پرتره آموزش داد.
جبران از (۱۹۰۸ تا ۱۹۱۰) برای تحصیل در آکادمی جولیان به پاریس سفر کرد. او پیوند نزدیکی با هموطن و مجسمه ساز یوسف هوایک (۱۹۶۲-۱۸۸۳) داشت که بعدها به یکی از چهره های کلیدی مدرنیسم لبنان تبدیل شد. این دو آثار استادان رنسانس و اشکال کلاسیک اومانیستی و تصویرهای بدن را مطالعه می‌کردند. تأثیرات دیگر شامل ویلیام بلیک (۱۷۵۷-۱۸۲۷)، که جبران بعدها از او به عنوان خدا-مرد یاد کرد ، و سمبولیست های فرانسوی، اودیلون ردون (۱۸۴۰-۱۹۱۶)، پیر پوویس دو شاوان (۱۸۲۴-۱۸۹۸)، و یوجین کریر (۱۸۴۹-۱۹۰۶) بودند. ). این تأثیرات اولیه تارهای برجسته در طول زندگی جبران باقی ماندند. تلفیق فرم های کلاسیک با عرفان و سمبولیسم ریشه های سبک بصری منحصر به فرد و جذاب اوست.
جغرافیا، چه واقعی و چه خیالی، در جست و جوهای خلاق جبران، چه ادبی و چه بصری، نقش دارد. جبران هرگز دلبستگی خود را به وطن از دست نداد. علیرغم اینکه در سنین جوانی لبان را به مقصد بوستون ترک کرد، هرگز ارتباط خود را با احساساتی که با دریای مدیترانه داشت از دست نداد. مورخان اغلب در مورد موقعیت او بین شرق و غرب، بین نوستالژی و احترام به میهن خود و رابطه او با خانه های بعدی در بوستون، پاریس و نیویورک می نویسند.
یکی از دلایلی که ممکن است آثار هنری جبران به اندازه آثار مکتوب او مورد توجه قرار نگیرد، تبعیت آنها از فرم های کلاسیک در زمان شور هنری است. او به بازتولید فرم‌های اومانیستی، البته با کیفیت عرفانی غیرعادی، ادامه داد، در حالی که هنرمندان اطراف او زبان‌های بصری جدیدی را آزمایش کردند. تصویرهای او از بدن انسان و پرتره با دید او از جهان همسو بود، اما از نظر زیبایی شناختی نیز کیچ محسوب می شد. او در عصر کوبیسم و سوررئالیسم نمادگرا بود . آثار او بیشتر در کتابی در مورد هنر قرن ۱۹ به نمایش در می آید تا در کتابی در مورد هنر قرن ۲۰.
او در برابر سبک‌های جدید مقاومت نمی‌کرد، اما احساس نمی‌کرد که آنها می‌توانند رویکرد عاطفی او را به جهان به همان شکلی که نمادگرایی و کلاسیک می‌توانند به تصویر بکشند.
◼️@MAH_7ART
جبران از (۱۹۰۸ تا ۱۹۱۰) برای تحصیل در آکادمی جولیان به پاریس سفر کرد. او پیوند نزدیکی با هموطن و مجسمه ساز یوسف هوایک (۱۹۶۲-۱۸۸۳) داشت که بعدها به یکی از چهره های کلیدی مدرنیسم لبنان تبدیل شد. این دو آثار استادان رنسانس و اشکال کلاسیک اومانیستی و تصویرهای بدن را مطالعه می‌کردند. تأثیرات دیگر شامل ویلیام بلیک (۱۷۵۷-۱۸۲۷)، که جبران بعدها از او به عنوان خدا-مرد یاد کرد ، و سمبولیست های فرانسوی، اودیلون ردون (۱۸۴۰-۱۹۱۶)، پیر پوویس دو شاوان (۱۸۲۴-۱۸۹۸)، و یوجین کریر (۱۸۴۹-۱۹۰۶) بودند. ). این تأثیرات اولیه تارهای برجسته در طول زندگی جبران باقی ماندند. تلفیق فرم های کلاسیک با عرفان و سمبولیسم ریشه های سبک بصری منحصر به فرد و جذاب اوست.
جغرافیا، چه واقعی و چه خیالی، در جست و جوهای خلاق جبران، چه ادبی و چه بصری، نقش دارد. جبران هرگز دلبستگی خود را به وطن از دست نداد. علیرغم اینکه در سنین جوانی لبان را به مقصد بوستون ترک کرد، هرگز ارتباط خود را با احساساتی که با دریای مدیترانه داشت از دست نداد. مورخان اغلب در مورد موقعیت او بین شرق و غرب، بین نوستالژی و احترام به میهن خود و رابطه او با خانه های بعدی در بوستون، پاریس و نیویورک می نویسند.
یکی از دلایلی که ممکن است آثار هنری جبران به اندازه آثار مکتوب او مورد توجه قرار نگیرد، تبعیت آنها از فرم های کلاسیک در زمان شور هنری است. او به بازتولید فرم‌های اومانیستی، البته با کیفیت عرفانی غیرعادی، ادامه داد، در حالی که هنرمندان اطراف او زبان‌های بصری جدیدی را آزمایش کردند. تصویرهای او از بدن انسان و پرتره با دید او از جهان همسو بود، اما از نظر زیبایی شناختی نیز کیچ محسوب می شد. او در عصر کوبیسم و سوررئالیسم نمادگرا بود . آثار او بیشتر در کتابی در مورد هنر قرن ۱۹ به نمایش در می آید تا در کتابی در مورد هنر قرن ۲۰.
او در برابر سبک‌های جدید مقاومت نمی‌کرد، اما احساس نمی‌کرد که آنها می‌توانند رویکرد عاطفی او را به جهان به همان شکلی که نمادگرایی و کلاسیک می‌توانند به تصویر بکشند.
◼️@MAH_7ART
برخی از آثار جبران در طول زندگی‌اش بیشتر به تصویر کشیدن بدن انسان است . بدن اغلب وسیله ای برای مفاهیم تمثیلی یا نمادین بود. چهره های او به جای پرداختن به ترکیب های روایی، ایده های فلسفی طبیعت و رابطه انسان و خدا را منعکس می کند. آلیس رافائل این آثار تمثیلی فیگوراتیو را در اولین کتاب اختصاص داده شده به آثار هنری جبران با عنوان بیست طراحی که در سال ۱۹۱۹ منتشر شد گردآوری کرد. در این زمان جبران بیشتر با مدیوم های سبک مانند آبرنگ، زغال و گرافیت کار می کرد. این مجموعه بینش معنوی جبران را ارائه می دهد، که او از طریق نور و رنگ های پراکنده که اطراف بدن های منحنی و انعطاف پذیر را می پوشاند، ارتباط برقرار می کند. اینجاست که به بهترین وجه درک می‌کنیم که زیبایی به قول فرانچسکو مدیچی ، داور و جوهر هنر جبران، هنری است که تبدیل به تجربه‌ای عرفانی-زیبایی‌شناختی، راهی به سوی امر اصیل و مطلق، وصف ناپذیر و فرجام‌شناختی می‌شود. حقایق انسان .»
اثر هنری [The Greater Self] از سال ۱۹۱۶ نمونه ای از ترکیبات بازتولید شده در این جلد است. فیگورهایی که مفاهیم تمثیلی و نمادین را نشان می‌دهند در فضایی غیرفضایی ارائه می‌شوند و ویژگی‌های آنها پنهان است. آنها بدون جنسیت هستند و خارج از زمان در فضایی برزخی وجود دارند که در آن فقط مفهومی می تواند رشد کند. رافائل از این آثار می گوید: « خلیل جبران یکی از هنرمندانی است که درگیر کشمکش بین قدیم و جدید یا همان طور که در زمان های دیگر این کشمکش را نوسان گرایش های کلاسیک و رمانتیک در هنر می نامیدند . جبران همچنین گرفتار مبارزه ای است که مشکل اصلی جهان امروز است، بازسازی دورانی که میراث فنا ناپذیر دنیای باستان، سنت های کلاسیک را با گرایش های همیشه در حال تحول و نوسان در هنر که جوهر را تشکیل می دهد، تنظیم می کند. رمانتیسم واقعی .»
جبران در آغاز قرن حاضر خود را در پاریس یافت. او شروع به آزمایش با رنگ روغن کرد تا برخی از احساسی ترین و موفق ترین آثار خود را خلق کند. "پاییز" از سال (۱۹۰۹) در [Salon de Printemps در Societe Nationale de Beaux-Arts ] در پاریس نمایش داده شد. شناخت این قطعه نشان دهنده انحراف از ماهیت نرم و اثیری آثار هنری قبلی بود. جبران در این اثر نیم تنه برهنه زنی را با موهایی به رنگ برگ های پاییزی نقاشی می کند. مثل اینکه در حال استراحت است به عقب خم می شود، بازوی چپش روی سرش جمع شده است. جبران در این مدت قدردانی عمیق تری از رنگ و ماهیت معنوی آن پیدا کرد. یکی دیگر از نقاشی‌های رنگ روغن مربوط به سال ۱۹۱۲ با عنوان «آستین‌های گل رز» دارای یک پالت غنی مشابه است و شاعر اساطیری سافو، مخالف زن اورفئوس را به تصویر می‌کشد که دارای توانایی‌های موسیقیایی خدایی بود.
جبران همچنین دوستان، همکاران و اعضای خانواده را به تصویر کشید. او در ترجمه روح و شخصیت سوژه هایش به زبان تصویری مهارت داشت. یکی از طولانی ترین پروژه های او مجموعه ای از پرتره های شخصیت های فرهنگی تأثیرگذار از جمله کلود دبوسی (۱۸۶۲-۱۹۱۸)، آگوست رودن (۱۸۴۰-۱۹۱۷)، ادموند روستان (۱۸۶۸-۱۹۱۸)، توماس ادیسون (۱۸۴۷-۱۹۳۱)، فیلسوف کارل گوستاو بود. یونگ (۱۸۷۵-۱۹۶۱) و بازیگر سارا برنهارت (۱۸۴۴-۱۹۲۳). او همچنین دوستان نزدیکی مانند امین ریحانی (۱۸۷۶-۱۹۴۰)، نویسنده کتاب خالد و ... را به تصویر کشید . بخشی از سند تاریخی، بخشی خاطرات تصویری، این پرتره ها نشان دهنده توجه جبران به روان انسان و الهیات درون انسان است.
◼️@MAH_7ART
اثر هنری [The Greater Self] از سال ۱۹۱۶ نمونه ای از ترکیبات بازتولید شده در این جلد است. فیگورهایی که مفاهیم تمثیلی و نمادین را نشان می‌دهند در فضایی غیرفضایی ارائه می‌شوند و ویژگی‌های آنها پنهان است. آنها بدون جنسیت هستند و خارج از زمان در فضایی برزخی وجود دارند که در آن فقط مفهومی می تواند رشد کند. رافائل از این آثار می گوید: « خلیل جبران یکی از هنرمندانی است که درگیر کشمکش بین قدیم و جدید یا همان طور که در زمان های دیگر این کشمکش را نوسان گرایش های کلاسیک و رمانتیک در هنر می نامیدند . جبران همچنین گرفتار مبارزه ای است که مشکل اصلی جهان امروز است، بازسازی دورانی که میراث فنا ناپذیر دنیای باستان، سنت های کلاسیک را با گرایش های همیشه در حال تحول و نوسان در هنر که جوهر را تشکیل می دهد، تنظیم می کند. رمانتیسم واقعی .»
جبران در آغاز قرن حاضر خود را در پاریس یافت. او شروع به آزمایش با رنگ روغن کرد تا برخی از احساسی ترین و موفق ترین آثار خود را خلق کند. "پاییز" از سال (۱۹۰۹) در [Salon de Printemps در Societe Nationale de Beaux-Arts ] در پاریس نمایش داده شد. شناخت این قطعه نشان دهنده انحراف از ماهیت نرم و اثیری آثار هنری قبلی بود. جبران در این اثر نیم تنه برهنه زنی را با موهایی به رنگ برگ های پاییزی نقاشی می کند. مثل اینکه در حال استراحت است به عقب خم می شود، بازوی چپش روی سرش جمع شده است. جبران در این مدت قدردانی عمیق تری از رنگ و ماهیت معنوی آن پیدا کرد. یکی دیگر از نقاشی‌های رنگ روغن مربوط به سال ۱۹۱۲ با عنوان «آستین‌های گل رز» دارای یک پالت غنی مشابه است و شاعر اساطیری سافو، مخالف زن اورفئوس را به تصویر می‌کشد که دارای توانایی‌های موسیقیایی خدایی بود.
جبران همچنین دوستان، همکاران و اعضای خانواده را به تصویر کشید. او در ترجمه روح و شخصیت سوژه هایش به زبان تصویری مهارت داشت. یکی از طولانی ترین پروژه های او مجموعه ای از پرتره های شخصیت های فرهنگی تأثیرگذار از جمله کلود دبوسی (۱۸۶۲-۱۹۱۸)، آگوست رودن (۱۸۴۰-۱۹۱۷)، ادموند روستان (۱۸۶۸-۱۹۱۸)، توماس ادیسون (۱۸۴۷-۱۹۳۱)، فیلسوف کارل گوستاو بود. یونگ (۱۸۷۵-۱۹۶۱) و بازیگر سارا برنهارت (۱۸۴۴-۱۹۲۳). او همچنین دوستان نزدیکی مانند امین ریحانی (۱۸۷۶-۱۹۴۰)، نویسنده کتاب خالد و ... را به تصویر کشید . بخشی از سند تاریخی، بخشی خاطرات تصویری، این پرتره ها نشان دهنده توجه جبران به روان انسان و الهیات درون انسان است.
◼️@MAH_7ART
HTML Embed Code: