#نیایش_صبحگاهی
#یکشنبه18خرداد1404
معبودم!
چه مهربان در سکوت دلم خانه کردهای، بیآنکه در بزمی باشی یا در طنین طبل و شیپور ....
ای خالق نور و نوا!
مرا از خود بگیر و به خود بازگردان، تا در آغوشت بیاسایم، چنانکه قطره دریا را بازمییابد و گمشده راه خانه را ...
تو آن حضوری که نبودنش، نبودِ من است.
چه بسیار بارها که دور شدم،
و تو هر بار، آغوش گشودی.
تو با نسیم بخشیدی، با باران شستی،
و من، هنوز در حیرت این عشق بیمرز،
مگر میشود شکرگزار نباشم.
ای رازِ بینام و نشان!
ای صدای بیکلام!
رهایم نکن ...
@ImamReza313_ir
>>Click here to continue<<