🔸اخبار و گزارش‌های فرهنگی هنری درج شده در رازان ۲۷، زمستان ۱۴۰۲
شامل معرفی کتاب گنجور قدرت بی‌نهایت کوچک‌ها تألیف آقای مهدی سلیمانیه

👇👇👇

#فصلنامه_رازان

@faslnamehrazan

غزلیات حافظ به ترتیب ۱ تا ۵۰

اجرا: فریدون فرح اندوز
آهنگ: فریدون شهبازیان
میکس: شاپور

@FereidounFarahandouz

پیش‌تر و زمانی که یک شب کامل گنجور از دسترس خارج شد به لحاظ آن که دوستان زیادی نگران شده بودند راجع به آن نوشتم تا نگرانی دوستان رفع شود منتهی آن اطلاع‌رسانی باعث نگرانی بیشتر شد!

دوستان زیادی در آن زمان برای ارائهٔ راه حل تلاش و اقدام کردند و از جملهٔ آنها آقای محمد حکیمی از شرکت نئور فاوا راه حل اساسی و استاندارد این مشکل را ارائه کردند. برای استفادهٔ سایر دوستان (کسانی که روی ویندوز و روی IIS سایتهای مبتنی بر ASP.NET Core را میزبانی می‌کنند) راه حل ایشان را بازگو می‌کنم.
دوستان علاقمند راه حل را اینجا بخوانند.
https://blog.ganjoor.net/1402/11/12/iis-stopping-fix/

پیشنهادهای طراحی رابط و تجربهٔ کاربری آقای حسین مرتضوی‌فر برای گنجور:
https://blog.ganjoor.net/1402/11/13/mortazavifar/

یک تشابه و سه نکته

نام تو کنم نقش چو نی برگیرم
سوی تو کنم گذر چو پی برگیرم
یاد تو کنم نوش چو می برگیرم
با عشق چنین، دل از تو کی برگیرم؟
(مسعود سعد)

بهر تو زنم نوا چو نی برگیرم
کوی تو کنم گذر چو پی برگیرم
چندین کرم و لطف که با من کردی
اندر دو جهان، دل از تو کی برگیرم؟
(مولانا)

از مقایسۀ این دو رباعی چند نکته عاید ما می‌شود:
اول. شیوۀ مولانا در برخورد با میراث شعر فارسی، اخذ و اقتباس و ویرایش بوده است. او به مدد حافظه و ذوق، اشعاری را که از حفظ داشته، در ذهن خود احضار و به مناسبت مقام، در متن آن‌ها تصرّف می‌‌کرده است. چنین اتفاقی در رباعیات او بارها و بارها تکرار شده است. میزان تصرّف او در متن پیشین، از صفر تا صد بوده است! صفر، یعنی اینکه عین همان متن را بر زبان آورده است و مریدان، آن را وارد دفتر اشعار او کرده‌اند. کلیات شمس پُر از رباعیات دیگران است و معتقدم اغلب آن‌ها را مولانا در جمع یاران و مریدان بر خوانده است. البته، عدد صد اینجا جنبۀ اغراق دارد. ولی مولانا گاه تصرّفات ذوقی زیادی در شعر دیگران کرده و اثر جدیدی پدید آورده است که گاهی تشخیص آنکه متن اولیه چه بوده، بسیار دشوار است.

دوم. تغییر قافیۀ مصراع سوم، مربوط به پسند زمانه و تغییر فرم رباعی در قرن هفتم هجری است که رباعی چهارقافیه‌ای را نمی‌پسندیده‌اند. پیشتر هم گفته‌ام که جنبۀ زیباشناسانۀ این تغییر،‌ آن است که با ایجاد وقفه در ضرباهنگ رباعی، برجستگی و اثربخشیِ بیشتری به مصراع چهارم رباعی داده است.

سوم. در بیت اول رباعی مسعود سعد، ناهمطرازیِ موسیقایی بین دو کلمۀ «نقش» و «گذر» وجود دارد و باعث خلل در ریتم رباعی شده است. این عیب، در مصراع سوم رباعی مسعود سعد نیز وجود دارد. کلمۀ «نوش» با «نقش» هماهنگ است، اما با «گذر» نه. مولانا با تغییر کلمۀ «نقش» به «نوا» این ناهماهنگی را بر طرف کرده است.

منابع: دیوان مسعود سعد، ۸۰۵؛ کلیات شمس، جزو هشتم، ۲۰۲
‏..

"چهار خطی"
https://hottg.com/Xatt4