🔴 داستانی زیبا از ماه مبارک رمضان: میهمانی پیامبر (ص) در خانه جابر بن عبدالله
🔸یکی از روایات دلنشین دربارهٔ روح بخشش و برکت ماه رمضان، مربوط به روزی است که پیامبر اکرم (ص) به همراه جمعی از اصحاب، مهمان جابر بن عبدالله انصاری شدند. این داستان، نمادی از اعتماد به روزی الهی و قدرت تقسیم کوچکترین نعمتهاست.
♦️فضیلت میزبانی و برکت اندک
جابر بن عبدالله، از اصحاب فقیر پیامبر (ص)، در یکی از شبهای رمضان تنها یک بُزغاله و مشتی جو در خانه داشت. او نگران بود که چگونه از پیامبر (ص) و همراهانش پذیرایی کند، اما قلبش پر از امید به لطف خدا بود. وقتی پیامبر (ص) به همراه دهها تن از یاران به در خانهٔ او آمدند، جابر با توکل تمام، بُزغاله را ذبح کرد و جوها را آرد نمود تا نان بپزد.
پیامبر (ص) با لبخندی مهربان فرمودند:
«ای جابر! غذایت را بیاور و نگران کمبود نباش؛ خداوند برکت را در آن قرار خواهد داد.»
معجزهٔ برکت در سفرهٔ رمضان
جابر غذا را آورد. پیامبر (ص) دست مبارک خود را روی غذا گذاشتند و دعایی خواندند. سپس به همهٔ اصحاب دستور دادند تا به اندازهٔ نیاز خود بردارند. جابر با شگفتی دید که غذای اندک او نهتنها برای همه کافی است، بلکه پس از سیر شدنِ تمام حاضران، باز هم مقداری غذا باقی ماند! پیامبر (ص) به او فرمودند:
«اگر آن را نگه داری، هرگز تمام نخواهد شد؛ ولی اگر به نیازمندان ببخشی، برکتش افزونتر میشود.»
جابر باقیماندهٔ غذا را میان فقرا تقسیم کرد و تا مدتها از برکت همان غذا بهرهمند بود.
درسهای این داستان
۱. توکل به خدا: حتی اندک ترین نعمتها با نیّت خالص و توکل، تبدیل به برکتی بینهایت میشود.
۲. مهماننوازی: پذیرایی از میهمان، بهویژه در ماه رمضان، پاداشی بزرگ در پیشگاه خدا دارد.
۳. اشتراکگذاری : تقسیم غذا با نیازمندان، زنجیرهای از رحمت الهی را به راه میاندازد.
پیامبر (ص) در حدیثی فرمودند:
«مَن فَطَّرَ صَائِماً کانَ لَهُ مِثلُ أَجْرِهِ»
*(هر کس روزهداری را افطاری دهد، پاداشی مانند پاداش او خواهد داشت.)* (سنن ترمذی)
♦️این داستان، یادآور آن است که رمضان تنها ماه گرسنگی و تشنگی نیست، بلکه فصل شکوفایی مهرورزی، ایثار و اتصال به رحمت بیپایان خداست. 🌙✨
#Aysoon
>>Click here to continue<<