‍ خوب است آدمی جوری زندگی کند که آمدنش چیزی به این دنیا اضافه کند…
و رفتنش چیزی از آن کم …!
حضور آدمی باید وزنی در این دنیا داشته باشد
باید که جای پایش در این دنیا بماند
آدم خوب است که آدم بماند و آدم تر از دنیا برود
نیامده ایم تا جمع کنیم
آمده ایم تا ببخشیم
آمده ایم تا عشق را ؛
ایمان را ؛
دوستی را ؛
با دیگران قسمت کنیم و غنی برویم
آمده ایم تا جای خالی را پر کنیم
که فقط و فقط با وجود ما پر میشود و بس !
بی حضور ما نمایش زندگی چیزی کم داشت
آمده یم تا بازیگر خوب صحنه ی زندگی خود باشیم !!!

‏مهم نیست که
چقدر تحصیل کرده‌ای
چقدر با استعدادی یا
چقدر ثروتمندی

نحوه رفتارت با دیگران
خودش همه چیزو راجع به تو میگه

یاد بگیرید برای دیگران مرز تعیین کنید.
انسان خوب بودن به معنای تحمل همه چیز نیست.

موندنی که نیازی به اصرار نداره

چهارشنبه سوری بجای ترقه خودتو بخاطر  از دست دادن من آتیش بزن گلم...

من به خاطر تو گریه نمیکنم
من گریه میکنم چون توهمی که از تو توی ذهنم داشتم با حقیقتی که تو هستی متلاشی شد

می گفت این حرف رو باید آویزه گوش کنی:

هرجایی رفتن نداره
هر چیزی خوردن نداره
هر کاری رو لازم نیست تجربه کنی
هر کسی رو قرار نیست راه بدی توی زندگیت
تنهایی رو بهونه نکن که برای هر اشتباهی خودت رو توجیه کنی...

مهم‌نیست چقدر پول جمع کردی ،مهم اینه که ببینی چه تعداد آدم رو جذب رفتارت کردی ..

وقتی رفاقتتون با یکی
تموم میشه،
همه‌ی رازهاتون رو پیش
خودتون نگهدارید!
پایان رفاقته؛
پایان شرافت که نیست!

«هرگز برای داشتن کسی سماجت نکن
پرنده ای که سهم تو نباشد برایش قفس هم بسازی می رود.
پس برای آدمایی که حاضر نیستن برای تو از یه گودال بپرن، از یه اقیانوس عبور نکن!»

من خیلی وقتا ناراحت شدم، خیلی وقتا به دل گرفتم، خیلی وقتا اذیت شدم، اما لبخند زدم و به رو خودم نیاوردم ، و از درون شکستم، میخوام اینو بهت بگم اگه میبینی با جملت فقط یه لبخند بهت زدم و هیچی نگفتم‌، بدون اون لحظه پر درد ترین حرفتو فرو کردی تو قلبم‌، میخوام اینو بگم که مراقب حرفامون، جمله هامون، خیلی باشیم، بعضی وقتا آدما میشکنن و تیکه تیکه میشن، تو هم نمیتونی مثل پازل دوباره بچینی و مثل اولش کنی

‏“بهبود نیافتم، فقط همه چیز را با خوابی آشفته پشت سر گذاشتم”

به گذشته نگاه می‌کنی و می‌بینی خودت چقدر صبورانه در تمام رنج‌ها همراهت بوده‌است؛ او را تنگ در آغوش می‌گیری‌ و نیاز به هیچکس دیگری پیدا نمی‌کنی.

بیماری عجیبی در جهان هست
و آن خواستنِ چیزهایی است که نداریم.
و این چرخه هیچ‌گاه پایان ندارد!

یه اتفاقایی تو زندگی هست که آدمیزاد باید حتما تجربه کنه تا یه سری چیزا ملکه ذهنش بشه؛

اینکه همیشه نباید ببخشی،
همه نباید باهات راحت باشن،
به همه نباید اجازه بدی نظر بدن
و همیشه نباید صدِ خودتو واسه آدمی بذاری
که حتی صفر خودشو واست نمیذاره...

هیچکس نمیتونه همه رو راضی نگه داره مگه اینکه ی خصلت کثیف به اسم دورویی داشته باشه!

می‌گفت: تفاوت «مهرطلبی» با «مهربونی» در یک چیزه؛ انگیزه!

هروقت می‌خوای کاری برای کسی انجام بدی و انگیزه‌ات رو چک کنی
از خودت بپرس؛
من این کار رو از روی عشق می‌خوام انجام بدم؟
یا این کار رو برای گرفتن عشق می‌خوام انجام بدم؟!

اگه از روی عشق انجام بدی، دیگه توقع جبران نداری، از روی اجبار اون کارو انجام نمیدی و دِلیه! یعنی احساس ارزشمندی ما از درون میاد..

ولی وقتی برای عشق انجام بدی، از طرف مقابل انتظار داری برات جبران کنه.. یا برای جلب توجه و رضایتش اون کار رو انجام دادی.
اینجاست که احساس ارزشمندیت دیگه درونی نیست، بلکه وابسته به دیگرانه.

«مهربونی عالیه، اما مهرطلبی مخربه»

‏امیدوارم امسال آدمای خوبی بیان تو زندگیت
امیدوارم جواب تمام صبر هات رو بگیری و بشه همون سالی که رویاشو داشتی
امیدوارم قوی بشی از همونجایی که ضعیف شدی..
جوری آرامش وارد وجودت بشه که حتی این روزا رو یادتم نیاد
امیدوارم که این بهار یه جور دیگه ای برات قشنگ باشه رفیق❤️

با اون بخش از خودت که اشتباه میکنه مهربون باش، اون در حال تجربه‌ی زندگیه و تو رو به سمت پیدا کردن مسیر درست هدایت میکنه.✨🌱🪐

«قابل اعتماد بودن موهبتی‌ست بزرگ، به مراتب بیشتر از دوست داشته شدن...!»🌱