مهمترین هورمونهای مغز که بر خلق و اضطراب تاثیر میگذارند، سروتونین و دوپامین است که هردو را عمدتا باکتریهای روده میسازند و مصرف غذاهای ناسالم و آنتیبیوتیکهای بدون قاعده به این باکتریها آسیب میزنند.
ارتباط این باکتریها
با افسردگی، اضطراب، دمانس و...ثابت شده است و احتمالا در آیندهی نزدیک، این باکتریها به نام psychobiotics به عنوان دارو برای اختلالات روانپزشکی خواهند آمد.
یاد حرف یکی از محققین افتادم که به طنز میگفت که یک عمر فکر میکردم که سلامت روان، یعنی شکم به بالا
حالا فهمیدهام که یعنی شکم به پایین.
حس شما از اینکه انقدر به باکتریها وابستهایم و قسمتی از تحلیلهای فلسفی و وجودی ما از غم و افسردگی و حس پوچی و اضطرابها، چیزی جز کم کاری تعدادی باکتری نیست، چیست؟
>>Click here to continue<<