خوش باش دمی؛ که زندگانی این است!

کم مبین خود را که از بسیار هم بیشی!

انسان رو معرفتش با ارزش میکنه؛
نه ثروتش!

آنکه را ارزش دهی، انسان بماند آرزوست.

حواست باشه با كى خاطره ميسازى

کہ این غصہ هم سر آید :)

زندگی، دفتر شعریست پر از شادی و غم…

از مدارا خسته‌ام باید دری پیدا کنم...

چو ایران نباشد تن من مباد..

که می با دیگری خورده‌ست و با من سر گِران دارد

تا نفس هست،اُمید هست.

خراب انکس که ابادت نخواهد وطن.

در بس نااميدی می‌توان جنگید . .

و ما بین ناگفته‌ها کلافه‌ایم .

یک دانه سیگار دارم و هزار معمای لا ینحل :)

سر خود گیر که صاحب‌نظری کار تو نیست

دو چیز خریدنی نیست دل بزرگ و ذات خوب.

به رسوا کردنِ ایوب مشغولم، صبورم من